[Annka]

Bardzo proszę o rozszyfrowanie wyniku mojego taty. Czy określony jest stopień zaawansowania?

Tatuś jest po drugiej operacji i lekarz powiedział, że będzie potrzebne dalsze leczenie.
Tylko nie wiemy czego się spodziewać?

Oto wynik badania hist-pat.

[Richelieu]

Wynik wskazuje na obecność raka urotelialnego (przejściowonabłonkowego) pęcherza moczowego,
o histopatologicznie (p) stwierdzonym wysokim stopniu złośliwości (G3)
i wczesnym (powierzchownym) zaawansowaniu guza pierwotnego (T1).
Biorąc pod uwagę niskie prawdopodobieństwo obecności przerzutów lokalnych/odległych
(Zalecenia (2013 r.), str. 364, tab. 18)
można z dużym prawdopodobieństwem (~ 90 %) założyć wczesne stadium zaawansowania do stopnia I.

Wobec stwierdzenia cechy G3 rekomendowane postępowanie terapeutyczne wygląda następująco (j.w., str. 363):

Cytat:

Guzy T1G3 W przypadku nowotworu w stopniu T1G3 występuje duże ryzyko progresji — część ekspertów uważa, że dla wydłużenia czasu przeżycia wskazane jest wykonanie wczesnej cystektomii. Wydaje się jednak, że konieczność wczesnego wycięcia radykalnego pęcherza w przypadku stwierdzenia cech T1 oraz G3 nie jest zdecydowanie określona i 50% chorych ma szansę zachować pęcherz dzięki dopęcherzowemu leczeniu z zastosowaniem BCG lub CTH. Czynnikami wpływającymi na decyzję o podjęciu doszczętnej resekcji są: lity charakter guza, wieloogniskowość, duża częstość nawrotów oraz współistnienie Tis. Radykalne wycięcie pęcherza moczowego należy rozważyć również w przypadku braku odpowiedzi na BCG w mnogich i nawrotowych zmianach nieinwazyjnych o dużym stopniu złośliwości — opóźnianie leczenia radykalnego może wtedy niekorzystnie wpływać na przeżycie.

Ponieważ zdania lekarzy co do zasadności usunięcia pęcherza moczowego (cystektomii) są podzielone,
uważam, że warto najpierw rozważyć i podjąć próbę leczenia z zachowaniem pęcherza moczowego (j.w., str. 360-361):

Cytat:

Leczenie raka nieinwazyjnego i w stopniu T1 polega na zastosowaniu TURbt. Każdy chory po tego typu zabiegu wymaga dalszej wieloletniej obserwacji (TAUS, badanie cytologiczne osadu moczu lub popłuczyn z pęcherza moczowego, kontrolna uretrocystoskopia; powtórna biopsja z miejsca po elektroresekcji guza pęcherza jest uzasadniona 1–4 tygodni po TURbt) [...] Jednokrotna instylacja epirubicyny lub mitomycyny wykonana w czasie 6 godzin od TURbt stwarza możliwość zmniejszenia odsetka nawrotu choroby o 50% i jest zalecana u wszystkich chorych na raka nieinwazyjnego, poza tymi, u których podejrzewa się perforację ściany pęcherza moczowego. Pojedyncze nowotwory brodawczakowate Ta–T1 o średnicy poniżej 3 cm nie wymagają stosowania dopęcherzowego leczenia podtrzymującego; częstość nawrotów w tej grupie jest bardzo mała: poniżej 0,2/rok po pojedynczej instylacji chemioterapeutyku bezpośrednio po TURbt. W przypadku nowotworów o dużym ryzyku progresji zaleca się 3-miesięczne kontynuowanie leczenia po pierwszym — indukującym — cyklu chemioterapii (CTH) dopęcherzowej. Wlewki podaje się co 7 dni, a po 3 miesiącach wykonuje się TURbt. Brak nawrotu pozwala zakończyć leczenie, natomiast progresja jest zwykle wskazaniem do postępowania radykalnego. W przypadku nowotworów z grupy pośredniego ryzyka kontynuacja leczenia podtrzymującego przez ponad 6 miesięcy nie wpływa na zmniejszenie częstości wznów miejscowych, wystąpienie późnych nawrotów i obniżenie ryzyka progresji nowotworu. W razie nawrotu choroby konieczne jest powtórzenie leczenia dopęcherzowego. W przypadku nowotworów o dużej częstości nawrotów lub w przypadku wznowy wieloogniskowej zaleca się zmianę leczenia dopęcherzowego (terapia BCG zamiast leków cytotoksycznych). Progresja stopnia zaawansowania klinicznego z T1 na nowotwór naciekający błonę mięśniową pęcherza wymaga zmiany strategii postępowania [kwalifikacja do leczenia radykalnego — cystektomia lub radioterapia (RTH)]

a dopiero w wyniku jego niepowodzenia (brak odpowiedzi na leczenie, nawroty choroby) wykonać leczenie radykalne:
najpierw rozważyć zasadność radioterapii a w ostateczności jeśli będzie trzeba - cystektomię.

[Annka]

Z całego serca jak zawsze dziękuję za odpowiedź. Tylko teraz wycinek po drugiej operacji został wysłany znowu do badania hist-pat i nie bardzo wiem dlaczego? Skoro już było rozpoznanie. Znowu trzeba czekać 2 tygodnie . Coś się mogło zmienić? Stopień złośliwości? Wynik który wkleiłam był po pierwszej operacji.

[Richelieu]

Annka napisał/a:

teraz wycinek po drugiej operacji został wysłany znowu do badania hist-pat i nie bardzo wiem dlaczego?

Skoro został wykonany kolejny zabieg, to dość logiczne wydaje się, by przebadać usunięte tkanki.

Annka napisał/a:

Coś się mogło zmienić? Stopień złośliwości?

To się okaże po otrzymaniu wyniku tego badania.

A swoją drogą - jak dotąd bardzo myląco podajesz informacje:
Post #1: 'Tatuś jest po drugiej operacji i lekarz powiedział, że będzie potrzebne dalsze leczenie. [...]
Oto wynik badania hist-pat.'
Z tego logicznie wynika, że załączony wynik odnosi się do drugiego, a nie pierwszego zabiegu.
Post #3: 'Wynik który wkleiłam był po pierwszej operacji.'
Proponuję: Jak zadać na Forum pytanie by uzyskać POMOCNĄ odpowiedź?

[Annka]

Dziękuję i przepraszam jeżeli wyraziłam się myląco.

[Annka]

Witam! Zastawiamy się nad celowością kolejnych wlewek BCG. Badanie cytologiczne osadu w porządku, cystoskopia również. Gorzej z kondycją psychiczną. Tata załamany kolejnymi wlewkami. Miał nadzieję, że to już poza nim skoro czysto. Czy to standardowe postępowanie? Czy wlewki będzie miał już cały czas?

[Maryna]

Zazwyczaj podaje się max. 2 serię wlewek BCG po 6 razy, w odstępie ok. półrocznym. Jeżeli po tym nastąpi wznowa lub progresja (nawet po dłuższym czasie, a przy G3 to dość prawdopodobne niestety), wówczas lekarze na pewno zaproponują zabieg radykalny.
U nas była bardzo podobna diagnoza - z tą różnicą, że guz naciekał śluzówkę jedynie ogniskowo, ale za to było współobecne Cis. Przez rok udało się powstrzymać chorobę, na tym samym poziomie, ale bez efektu trwałego wyleczenia - teraz zapadła decyzją o radykalnej.
Musicie się nastawić na to, że przy T1G3 to jest prawdopodobne. Część lekarzy, jak to napisał Richelieu, od razu proponuje cystektomię przy tym rozpoznaniu.
Po wlewkach cytologia osadu moczu u nas była dobra przez miesąc, następnie komórki nowotworowe znów się pojawiły. Nie musi tak być u Twojego taty, ale trzeba trzymać rękę na pulsie i warto i powtarzać to badanie co miesiąc przez dłuższy czas, by nie przeoczyć wznowy.

[Annka]

Dziękuję za odpowiedź . Niedługo minie rok. Mimo wszystko jesteśmy dobrej myśli. Znaczy wszyscy poza ojcem.

[Annka]

Melduję, że póki co wlewek nie było:) Wszędzie czysto:) Natomiast z psychiką tragedia. Tata wykończy wszystkich łącznie ze sobą. Nie da sobie pomóc, nic powiedzieć. Strach przed tym, że wróci go niszczy... Tak sądzę, bo on nic nie powie.

[marzena66]

Annka, każda osoba z chorobą nowotworową ma strach/obawy czy choroba nie wróci, co będzie dalej, strach przed badaniami/wynikami i każdą zmianą w swoim organizmie. Wszystko łączymy z jednym a przecież inne choroby też mogą się pojawić.
Może warto spróbować zapisać tatę do jakiegoś psychologa, jakaś terapia, która pomoże zrozumieć chorobę i wyeliminować ten wewnętrzny strach. Może pomocne byłby leki psychotropowe, które wyciszą tatę, uspokoją trochę, może warto pójść w tym kierunku dla taty dobra i Waszego.

Pozdrawiam

[Annka]

Niestety na słowo psycholog reakcja jest tak gwałtowna, że o psychiatrze nawet nie wspominamy. Charakter trudny, nie każdemu można pomóc. Niestety.

[Annka]

Dzień dobry! Może ktoś mógłby podpowiedzieć. Dotychczas cystoskopie osadu moczu były bez zmian natomiast w ostatniej pojawiły się masy białkowe, nic poza tym. Czy ma to jakieś znaczenie? Z góry dziękuję.

[Richelieu]

Przyczyny występowania białka w moczu mogą być bardzo różne, także nie związane bezpośrednio z chorobą nowotworową
(porównaj np. informacje podane w tej prezentacji od str. 23).

[Annka]

Dziękuję bardzo już zapoznaję się , tata ma również cukrzycę. Było USG , które wyszło w porządku tylko jakieś zwężenia miedniczek nerkowych czy jakoś tak przez telefon mi mówił.

[ Dodano: 2015-03-03, 21:43 ]
Chodziło o cytologię osadu moczu:)

[Kajka]

Annka

Mój mąż miał robione wlewki w 2011roku ( 12 szt) i na razie mamy dobre wyniki.
Też ma sporo innych chorób.
Co do psychiki to ja go oswajałam z rakiem w ten sposób, że to on informował dzieci o fakcie choroby i jej etapach leczenia i w ten sposób umie o niej mówić i nie ma żadnych zahamowań.