Znalezionych wyników: 9

Niestety,,, moja mamusia odeszła 31/05 :-(

odeszła przy mnie. trzymałem ją za rękę kiedy wydała z siebie ostatnie tchnienie.
tak bardzo ją wszyscy kochaliśmy.
nie mam natchnienia żeby pisać coś więcej :-(

Witam.
Mały update i zarazem pytanie.
Od naświetlań minęło już prawie 5 miesięcy. I niestety mieliście rację- poprawa mamy stanu była tylko chilowa i od pewnego czasu z tygodnia na tydzień praktycznie się pogarsza :-(

Mama większość czasu śpi. Czasami gada od rzeczy, ale w sumie ogólnie jej świadomość jest ok i mimo ogólnego osłabienia i zmęczenia w 90% rozmawia logicznie.
Fizycznie praktycznie nie jest mobilna w ogóle! Tydzień temu została zacewnikowana bo zaczął się problem z oddawaniem moczu.
Mama ma raz gorsze, raz lepsze dni, choć ostatnio z przewagą tych pierwszych niestety.
Mama pozostaje pod opieką HD, ale oprócz tego w ostatnim czasie z powodu strasznego, większego niż zwykle osłabienia, braku apetytu, bólu, zatrzymania moczu... no kumulacja krótko mówiąc... wezwaliśmy pogotowie.
Po przejechaniu została mamie (dwukrotnie) podana kroplówka i można powiedzieć, że za każdym razem zdziałała cuda. Chwilowo, na dwa, trzy dni stan mamy ogólnie sie polepszył. Oczywiście w porównaniu do stanu sprzed przyjazdu pogotowia. W mamę tak jakby na chwilę, na nowo wstąpiło życie. Nabrała apetytu, zaczęła wiecej rozmawiać itp. Krótko mówiąc, chwilowe, ale znaczne polepszenie. Dla nas w tej chwili to dużo.
No ale...
Lekarka hospicyjna KATEGORYCZNIE odradza podawanie kroplówki, bo jak twierdzi wprost- to mamę może zabić. A w najlepszym przypadku doprowadzić do wylewu :-(

i że jakbyśmy chcieli podać kroplówkę ponownie to ona nie pisze, pielęgniarka hospicyjna jej nie podłączy i mamy se dzwonić na pogotowie i niech oni podają na ich odpowiedzialność.
I teraz bądź tu mądry :-(

co robić?

Z góry dzięki za odpowiedź.

Edit:
Acha, I powiedziała jeszcze, że jakbyśmy chcieli znów mamie podać kroplówkę to najlepiej jakbyśmy oddali mamę do hospicjum stacjonarnego. To nie wchodzi w grę, także tym bardziej jesteśmy w kropce :-(

Mamę oczywiście, zgodnie z zaleceniem, zapisaliśmy do HD, ale wszyscy mamy nadzieję, że czas kiedy będziemy potrzebowali pomocy nie nadejdzie szybko.

Jeśli chodzi o badanie kontrolne i tomograf o które pytałem wyżej, to miałem gdzieś cichą nadzieję, że jeśli guzy się znacznie zmniejszyły, to może jest jeszcze szansa na jakieś kolejne działania... bo co? Tak czekać i nic nie robić? :-(

Witam,

Mały update z mojej strony.
Mama miała podane 5 dawek radioterapii paliatywnej. Ostatnią w środę 11/01 i musze powiedzieć, że póki co (odpukać) efekty są zadziwiające! Jeszcze przed naświetlaniem lekarz radiolog nastawiła nas, żebyśmy się raczej cudów nie spodziewali i raczej przedstawiała sytuację w czarnych kolorach i że nie wiadomo nawet czy mama to w ogóle przeżyje :-(

Aż zastanawiałem się czy w takim przypadku w ogóle warto mamę męczyć.
Dziś wiem, że 100% było warto. No póki co to mama jak nowo narodzona. Oby ten stan trwał jak najdłużej! Please God! :-)

I w związku z powyższym mam pytanie... po jakim czasie od naświetlania można zrobić badanie kontrolne? Znaczy prześwietlenie, aby sprawdzić jak wygląda sytuacja? Czy ewentualnie jest możliwa jeszcze jedna seria naświetleń? Co jeszcze możemy zrobić?

Bo na tą chwilę dostaliśmy jedynie skierowanie do hospicjum :-(

no ale przecież teraz to mama prędzej by zawału dostała niż na raka umarła jakby się tego dowiedziała ;-)

kurcze nie chcemy siedzieć z założonymi rękami i czekać na koniec :-(

Hej dziewczyny,,,

przeczytalem Wasze odpowiedzi juz rano, ale nie moglem sie w sobie zebrac, aby odpisac,,, siedze i becze :-(

choc wiem, ze macie racje, to ja wciaz nie moge sie z tym pogodzic,,, nie umiem :-(

teraz tylko prosze Boga, aby mama nie cierpiala,,, ona bidulka wciaz nie jest swiadoma w jakiej sie sytuacji znajduje,,, wciaz ma nadzieje na wyzdrowienie :-(

i choc mam juz wlasna rodzine, to nie potrafie sobie wyobrazic zycia bez mamy :-(

nie wyobrazam sobie jak tata da rade,,, to mnie wszystko przytlacza,,, Ona byla,,, ONA JEST! tak wspaniala osoba,,, kochajaca nas ponad zycie,,, spojnikiem calej rodziny,,, tyle mielismy jeszcze planow przed soba,,, ba! mama wciaz planuje co bedzie robic jak wyzdrowieje :-(

nie, no po prostu nie moge :-(

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Madzia70: 2017-01-04, 05:17 ]
:tull:

mam jeszcze jedno pytanie,,, wczesniej o tym nie wspomnialem, bo lekarz to wykluczyl, ale nie daje mi to spokoju...

czy sa mozliwe przerzytu do mozgu z raka endometrium?

w lipcu 2015 u mamy stwierdzono zlosliwego raka endometrium, ale go wycieto i leczenie w ten sposob zostalo zakonczone. nie zostala podana chemia ani nic w tym stylu. ginekolog stwierdzil, ze sprawa zalatwiona.

jak wczesniej pisalem, teraz ognisko pierwotne nie zostalo znalezione, a lekarz ginekolog utrzymuje, ze rak endometrium tez nie ma z tym nic wspolnego.

i teraz pytanie...

a) czy jest techniczne mozliwe, ze co prawda sam rak endometrium zostal usuniety, ale ginekolog pokpil sprawe nie kierujac na chemie i przerzuty moga byc wlasnie stad? przypominam, ze operacja usuniecia odbyla sie w kwietniu, a przerzuty na mozgu odkryto w grudniu.

b) jesli powyzsze jest mozliwe, to czy w takim przypadku (usuniete ognisko pierwtone) szanse mamy na dluzsze zycie, przy naswietlaniu wbrt wzrastaja?

dodam jeszcze, ze jutro mama idzie na oddzial celem wbrt wlasnie... co o sadzicie o powyzszym?

witam,

czy jest możliwośc, że lekarze źle odczytali tomograf i nie jest to guz przerzutowy?
proszę zobaczyć załącznik.

U mojej mamy zdiagnozowano ogniska meta do oun,
ale nie mogą znaleźć ogniska pierwotnego i w związku z tym mam cichą, choć nikłą :-(

nadzieję, że może się mylą...
może to nie są przerzuty.

z góry dziękuję za odpowiedzi.
pozdrawiam