Znalezionych wyników: 14

Usg oczywiście było na samym początku ale bez opisu, właśnie jakoś to nie ciekawie wygląda ale umówiłam się już na nowe USG z opisem czekam na tą drugą biopsję i wizytę u innego lekarza
Ale masz rację mam mało informacji i muszę nazbierać więcej poczekam jeszcze na wyniki badań i jak mi lekarz tym razem nic nie powie będę szukać innego I zawsze wy tutaj jesteście i coś podpowiecie albo doradzicie
Pozdrawiam

ok mam 35 lat wynik biopsji dosłownie tak jak wyżej napisałam ( strzępki tkanki tłuszczowej i nieliczne komórki gruczołowe bez cech atypii) plus guzek piersi lewej na godz. 2.00
Wynik mammografii : utkanie gruczołowo-tłuszczowe, stopień czytelności utrudniony, bez zmian ogniskowych, wielkość w mm 10-15, obraz RTG wątpliwy
Więcej informacji nie mam dostałam tylko kolejne skierowanie na biopsję do pracowni mammografii doczytałam jeszcze że napisał " biopsja piersi lewej zagrożenie LCC "poprzednia była w listopadzie robiona w gabinecie zabiegowym od tamtej pory guzek ani nie urósł ani się nie zmniejszył po prostu jest

Witajcie długo mnie tu nie było ale wróciłam, wróciłam po pomoc Potrzebuję porady

Wykryłam u siebie guzek w lewej piersi
Lekarz zrobił biopsję (rozpoznanie: strzępki tkanki tłuszczowej i nieliczne komórki gruczołowe bez cech atypii)
zrobiłam też mammografie jednak wynik jest malo czytelny.

Początkowo lekarz mówił że będziemy wycinali tego guzka teraz wysyła mnie na drugą biopsję z mammografią (jeśli dobrze pisze)

Zastanawia mnie to wszystko na początku był zdecydowany teraz już tak nie jest
Poradźcie coś bo już nie wiem na czym stoję planuję i tak iść do innego lekarza ale to dopiero w kwietniu

Dziękuję wam że jesteście
przetrwałam jakoś ten tydzień byłam nawet u psychologa - tam mogłam się wypłakać wyżalić Mimo wielkiego wsparcia znajomych i przyjaciół a także rodziny czuję straszną pustkę brakuje mi go i to bardzo Pogrzeb był piękny - jeśli można tak powiedzieć - dopisała nam pogoda było skromnie z zamkniętą trumną na której stało zdjęcie męża z którego się do wszystkich uśmiecha i takiego będziemy go właśnie pamiętać
W ogóle było tak jak on by tego chciał tego jestem pewna

Witajcie mój mąż zmarł wczoraj wieczorem nie było mnie przy nim gdy to się stało
Teraz została wielka rozpacz i pustka

Słuchajcie dlaczego to jest takie trudne
jednego dnia mąż jest przytomny i rozmawia ze mną w miarę swoich możliwości a drugiego niestety nie kojarzy faktów poza tym bardzo chce wrócić do domu tłumaczę mu że sobie sami nie poradzimy że jest za słaby żeby być teraz w domku i on to rozumie ale mimo wszystko tęskni za domem i to jest jeszcze trudniejsze

Dziękuję za wsparcie bardzo pomogło dodało sił tylko że dzisiaj już nie jest dobrze

mąż pojechał do hospicjum tam chociaż będzie miał całodobową opiekę oczywiście mieliśmy z tego powodu mały spór i teraz mam wyrzuty sumienia ale tak naprawdę jesteśmy z tym sami a mamy jeszcze dzieci i chciałam im zaoszczędzić widoku taty który nie ma siły dojść do łazienki a ja też przez cały czas nie jestem w domu Tłumaczę się sama przed sobą to jest straszne po prostu wiem że dobrze zrobiłam ale tak jakoś mi bardzo smutno

Dzisiaj mąż już czyje się troszkę lepiej Dostaje cały czas kroplówki
Jednak narzeka na oddział na którym leży wszystko go drażni najchętniej już by wyszedł do domu a chcą go zatrzymać do poniedziałku
Przywiozłam do domu materac przeciwko odleżynom (wypożyczony z hospicjum) mam nadzieję że gdy wróci do domku to zapewnimy mu dobrą opiekę
Troszkę się "dokształciłam" w temacie dokarmiania ale wszystko wyjdzie w życiu

Witajcie mąż już długi czas miał problemy z jedzeniem ale udało się go namówić na założenie PEG-a Dzisiaj miał zabieg Podpowiedzcie coś jak dbać o to i wogóle coś więcej lekarze oczywiście są skąpi w informacjach na pewno powiedzą więcej przy wypisie ze szpitala ale może powinnam o coś zapytać :?ale?:

bo już sama nie wiem troszkę poczytałam ale tych informacji jest za dużo naraz

[ Dodano: 2011-08-18, 21:44 ]
Czuję że tracę siły nie wiem jak wspierać już męża Namówiłam go na psychologa który z nim rozmawia widzę pewną zmianę ale nie wiem czy to zasługa lekarza czy to mąż się poddał i nie walczy wyciszył się ostatnio mocno Przechodziliśmy niedawno strasznie nerwowe chwile ( byle drobiazg go denerwował ) ale teraz już tak nie jest Teraz już nie reaguje tak nerwowo na coś co np. nie stoi tam gdzie powinno Ja wiem że ma prawo do takich zachowań i dawałam sobie z tym radę do tej pory To chyba było nawet lepsze niż to że teraz jest taki wyciszony Wiem że walczy sam ze sobą ponieważ nie widać efektów leczenia Nawet mowę ma teraz ograniczoną przez opuchnięty język Dzieci wróciły z wakacji od dziadków i mają problem ze zrozumieniem taty a on widzę że strasznie to przeżywa że nie może się dobrze komunikować
Rozpisałam się ale jakoś nie mam dzisiaj z kim porozmawiać
Martwię się o męża jutro zaraz z rana jadę do niego do szpitala

U nas to podobnie działa mąż po operacji jaką miał w sierpniu ub roku dość szybko bo po dwóch tygodniach od wyjścia ze szpitala trafił na radioterapie w Szczecinie Tam przez 6 tygodni był naświetlany i podczas tego miał dwie chemie (mówili że uzupełniają leczenie ) przepisane miał 3 ale ostatniej nie dostał poniewąż zbyt słabo się czuł Po wypisie ze szpitala kontrola za kolejne sześć tygodni
U nas jak widac działa tak samo Niestety już dalsza opieka tam dawała tak wiele do życzenia (nikt dosłownie a już zwłaszcza lekarz prowadzący nie przejmuje się pacjętem) że zmieniliśmy ośrodek na inne miasto

Witam niestety chirurg nie zalecił żadnego mokrego opatrunku powiedział że nic z tych rzeczy nie można nakleić na te rany ponieważ zrobi sie jeszcze gorzej ale doradził maść na bazie wazeliny żebył łatwiej było zmieniać opatrunki

Ostatnio nawet jechaliśmy na pogotowie ponieważ przez dłuższy czas nie można było zatamować krwawienia ale udało się w końcu
powiedzcie czy opuchlizna języka może się tak długo po chemii utrzymywać to już czwarty tydzień a język u męża nadal jest bardzo opuchnięty co uniemożliwia mu jedzeniie i mówienie Lekarze mówią że to grzybica ale jeszcze nigdy tak długo się nieutrzymywało

Witam nie było mnie przez jakiś czas mąż fatalnie przechodzi taraz ten okres po chemii wzywałam pielęgniarkę do podania kroplówki ponieważ się odwodnił Już minął ponad tydzień a on jest nadal bardzo słaby i do tego ma mało czasu następną chemię nie wiem jak to będzie
Sprawdzałam te opatrunki mokre niestety lekarz jest teraz na urlopie ale zapytam w szpitalu jak będzie o taką możliwość albo w przyszłym tygodniu ma być z wizytą domową lekarz z hospicjum może jego zapytam

posiew wymazu z rany wyniki badania; dodatni
posiew beztlenowy ujemny
uwagi brak wzrostu
identyfikacja staphylococcus aureus
liczba kolonii +++
opis metycylinowrażliwy
na wszelkie grupy antybiotyków wrażliwy
To wynik ostatniego posiewu

Szczerze mówiąc to choroba cały czas już od roku daje nam w kość bez żadnej chwili przerwy Mąż już jest bardzo zmęczony tym wszystkim wcześniej był bardzo aktywnym człowiekiem ( ma 38 lat) a choroba dosłownie go uziemiła teraz jest bardzo ciężko Widzę że brak mu już sił do walki z chorobą wspieram go jak mogę ale też chyba już sobie z tym nie radzę Wszystko go już denerwuje najmniejsze drobiazgi Nie wiem czasem co mam robić

Witam wszystkich.
tak długo już zaglądam na forum a jeszcze się nie odezwałam.

Chory jest mój mąż zaczęło się od wargi mała "skwarka" nie gojąca się
potem chirurg onkolog który usunął to co wyrosło na tej wardze.
Po krótkim czasie na węzłach chłonnych szyi pojawiły się przerzuty
był operowany wycięto węzły chłonne śliniankę i część kości gnykowej

Potem bardzo szybko kurs 6 tygodniowych naświetlań
Niestety po krótkim czasie w tym samym miejscu pojawiły się wznowienia
Teraz dostaje czwarty kurs chemioterapii
Samopoczucie fatalne
Do tego przyplątał się gronkowiec i szaleje na całej szyi

Mam pytanie czy ktoś wie jak można leczyć te niegojące się rany
(guzy które miał na szyi pękły i teraz ma trzy duże rany) ?