Znalezionych wyników: 6

....Dziadziuś odszedł 15.04.2012.

....Dziadziuś odszedł 15.04.2012.

...silniejsze plastry....praktycznie zakaz wstawania z łóżka(groźba łamania kości)...i słowa Pani Doktor..."żeby powiedzieć choremu o jego stanie i chorobie"....jak mamy to zrobić????przecież go to dobije....jak można powiedzieć człowiekowi któremu się kocha"umierasz"...jak ?????

vioom dziekuję za pomoc, ale dziadek dostaje transtec najniższą dawkę i trzeba bedzię ją zwiększyć...jeśli chodzi o hospicjum ...żeby zapisać by go tam zawieść trzeba czekać ok 2 tygodnie....żeby przychodziły pielęgniarki i lekarz swteirdzili że dziadki mają bliżej pomoc stacjonarną i rzeczywiście jest ale jedna i ma tyle ludzi że nie ma kiedy przyjść...czysty obłęd....ostatnio gdy miał tylko jeden plaster ciocia dzwoniła po wszystkich lekarzach u ktorych byli czy może zwiekszyć ilośc plastrów nikt nie chciał jej pomóc w końcu jeden na własna odpowiedzialność przez telefon kazał nakleić 1,5....nie da się tego opisac z nikąd pomocy włos się jerzy....założyli te 1,5 plastra ale bóle nadal się pojawiają rzadko ale jednak i jest to ból nie ciągły tylko boli pare minut przestaje boli przestaje...najgorsze że bardzo mało jest jest mega osłabiony że nie ma czasem siły mówić, no i ma duże mdłości,a wymiotować nie ma czym...jedyne co w miarę je to zupy,ale zjada z głebokiego talerza to co jest we wgłębieniu....przecież nawet zdrowy człowiek by nie miał sił po takich ilościach...mało pije....
W piątek Ja miałam dyżur nocny,poczytałam trochę wszystkie wyniki i co pamiętam że jeszcze w lipcu mial psa 1,25 a w listopadzie 12 w lutym 52....dostał w lutym lek w brzuch domięśniowo który uwalnia się przez 3 miesiące..jak powiedział lekarz już go nie uratuje,ale powinien pomniejszyć ciut prostatę(jest tak rozrośnięta że uciska na jelito i jest problem z wypróżnianiem),i trochę zmniejszyć raka kości tzn. żeby ciut złagodniał...przepraszam za chaotyczny opis ,ale nie mam możliwości na tą chwilę skserowania tych kart....
Prawdopodobnie w tym tygodniu będzie miał miejsce w szpitalu w ktorym jest oddział opieki paliatywnej,ale jak już pisałam dziadek narzeka że jest za Poznaniem że za daleko że babcia go nie będzie odiwedzać,czy jest sens go tam wysyłać,czy może jakimś cudem załatwić wizyty z hospicjum silniejsze przeciwbólowe i niech będzie w domu...Co więcej może dostać na takim oddziale,no może i nawodnią dokarmią dożylnie,ale czy nie można tego zrobić w domu?Dom to jednak dom,a jak trafi tam zobaczy tych innych ludzi ,zobaczy umierających to już kompletnie się załamie....co robić??????????

[ Dodano: 2012-03-18, 20:23 ]
....narobiłam błędów ...z nerwów........bardzo mało je...

[ Dodano: 2012-03-19, 18:19 ]
Witam...Udało się załatwić pielęgniarkę i lekarza paliatywnego,boszsze co za ulga...wreszcie ktoś się zlitował.....dziś dziadek powiedział że ten bardzo mocny ból do którego musiało pogotowie przyjeżdżać nie występuje za to każdy najmniejszy nawet ruch nogą ręką boli....aż boję się co jutro lekarz na to powie....

vioom z tego co zrozumiałam (tyle co mi rodzina tłumaczyła tzn. mama i jej siostra które są najbliżej dziadka) przeanalizowały kartotekę którą udało im się dostać od poprzedniego onkologa który leczył dziadka że dostawał leki ale nie były one na raka tylko na udrażnianie ażeby mógł siusiać....to co piszesz ma sens...taką myśl podrzuciła moja koleżanka,czy aby lekarz nie stwierdził że leczenie mogło by nie pomóc a przyspieszyć śmierć a tak w konforcie będzie mógł żyć jeszcze kilka lat...i żył 2...a teraz ma przeżuty na kości...nie wiem co o tym sądzić....skąd lekarz ma aż taką pewność skoro dziadek naprawdę był w pełni sprawnym i silnym człowiekiem....a dla przykładu pochowaliśmy w środę wuja który zmarł na raka chłoniaka miał 84 lata był po 3 zawałach ,po wymianie dwukrotnej żył i dostawał chemię która wydłużyła mu życie...mój dziadek przy nim był jak "młody bóg"...boję się myśleć że lekarz zobaczył wiek i spasował,ale dlaczego jeden walczy a drugi....
Właśnie miałam tel. po południu były bóle..Plastry zmienia się najpóźniej w 4 dobie i trzeba zostawić stary nim nowy w ciągu dobry zacznie dobrze działać....dostał nowy ale już nie jeden a 1,5 i dużo środków przeciwbólowych doustnie....póki nie dostał plastrów w zeszłym tygodniu bardzo pomagał dolargan podawany przez pomoc doraźną....lek pomagał przez 12 godzin....
Boję się,nie tyle śmierci co konania w bólach....oby nie doszedł do takiej chwili że nic już nie pomoże....gdy byłam z nim sama prosił mnie o truciznę...i w tedy pomyślałam.......
Mieliśmy psa husky,w po świętach grudniowych 2010 mąż wyczuł przy szyi dwa guzy jak śliwki ,weterynarz -rak chłoniak-bez szans chemia już nie pomoże-po 3 tygodniach pies ledwo dychał chłoniak był wszędzie m.in na płucach które bardzo ściskał i pies ledwo oddychał...gdy przestała jeść pojechaliśmy do wet. żeby podał jej kroplówkę z jedzeniem,wtedy powiedziano nam że albo tej albo następnej nocy odejdzie i to w mękach bo się udusi...uśpiliśmy ją bo ją kochaliśmy....jak to jest że w takich chwilach mówi się o humanitarnym uśpieniu żeby zwierze się nie męczyło...a człowiek może????bardziej humanitarne jest patrzeć jak kona w nieopisanych bólach????pomijam już aspekt religijny bo ten jest znany....ale taki typowo ludzki????

Niestety w Polsce jest tak,że gdy ma się 82 lata to spisują człowieka na straty...i to nie tylko lekarze to ogólna mentalność ludzi...dosłownie słyszałam słowa koleżanki..."co on chce 82 lata nażył się już"...nie wiem jak można być tak okrutnym....co znaczy słowo nażyć się???
Dziadek do lutego tryskał zdrowiem był bardzo energicznym człowiekiem nadal pracował dorywczo,tętnił życiem,ludzie którzy go nie znali myśleli że ma 70 lat!!!!!
Co do historii choroby nie znam całej,dla Nas wszystkich był to szokkkk....i nie mam teraz na tyle siły by brać kartę i opisywać wszystko bo i tak nie ma rokowań...jednakowoż gdy znajdę w sobie siłę kiedyś na pewno opiszę wszystko by być może dzięki temu uratować czyjeś życie...
Co do hospicjum....na razie ma plastry Transtec najmniejszą dawkę,pomagają...nie chcemy oddawać dziadka do hospicjum choć z drugiej strony już prawie nie je ,nie ma siły,stale chce mu się wymiotować i jest bardzo bardzo osłabiony(plastry) a do tego stał się bardzo złośliwy i czasem nawet chamski(nie zawsze).
....co do hospicjum nie chcemy go tam jeszcze oddawać bo wydaje się nam jego stan w miarę dobry ,może tak: nie na tyle zły by szedł do hospicjum...jedynym problemem teraz jest to że nie ma siły jeść....jednakowoż udało się rodzinie załatwić oddział paliatywny ale w zwykłym szpitalu(gdy zobaczy hospicjum to już kompletnie się załamię)...bardzo chciał iść do szpitala...a teraz gdy już prawie się udało znaleźć miejsce nagle zaczyna wybrzydzać...przepraszam jeśli piszę chaotycznie ale tak właśnie się czuję...przepraszam na tą chwilę muszę skończyć i pozbierać myśli...to bardzo trudne...mój ojciec....nie był ojcem...i dziadek nim był....tak mi trudno....

Witam....jestem tu żeby nie oszaleć, z tej bezsilności ...
z tego że człowieka którego Kochałam nad życie mojego Dziadziusia został cień i to w miesiąc.....

...w krótkim opisie...
w 2009 roku dowiedział się że ma raka prostaty, leczył się (tak twierdził jest skryty jeśli chodzi o choroby)
dostawał zastrzyki i podobno został wyleczony....

z początkiem lutego 2012 zaczął odczuwać bóle kości w udach i lędźwiach, osłabienie, zaparcia....
po 3 tygodniach usłyszeliśmy diagnozę... dziadziuś wie tylko o prostacie i że ma chore kości ale nie wiem że to rak... choć myślę że się domyśla...
od zeszłego tygodnia dostaje plastry z dawka 25... pomagają, czasem odczuwa ból...
......
nie wiem co mam robić co myśleć.... diagnoza :rak prostaty rozrośnięty bardzo przerzuty na kości... wszystkie....
nie ma najmniejszych szans.. jedynie uśmierzanie bólu...

jak mam poradzić sobie psychicznie..... chce żeby żył, ale wiem że nie będzie....
choć nie mogę w to uwierzyć....a gdy już uwierzę....proszę w myślach już nie wiem kogo Boga...
choć na dzień dzisiejszy nie wiem czy nadal w niego wierze...
proszę w myślach żeby odszedł już tera, gdy jeszcze pomagają plastry ,gdy może umrzeć w spokoju bez męki,z nami w domu....
czy jestem zła???? nienormalna.... chyba szaleję...