Znalezionych wyników: 18

Nad tym bieganiem też będę musiał pomyśleć, aktualnie z kondycją kiepsko... tylko nie wiem od jakich dystansów zacząć

1 km ?

Przypilnujcie też ucha, moja mama miała zmianę nowotworową w okolicy ucha i to spowodowało utratę słuchu na jedno ucho. Trzeba być czujnym.

Co tam friend u Was? Dziś Dzień Kobiet, jak tam żona?

Piszesz, że rozsiewa się bardzo szybko... a możesz napisać w jakim kierunku? Na jakie narządy? Moja mama przechodziła to samo, ale przerzuty odezwały się po kilku latach dopiero.

Dodano: 2012-02-09, 21:24

Zaniepokoiłem się trochę, bo miałem w dzieciństwie podobne problemy, jednak nigdy nikt nie zdiagnozował u mnie żadnych guzków. Czy nieschodzenie jądra przeważnie ma jakieś skutki uboczne w późniejszym życiu?

No właśnie, bo u mamy napisano, że powodem śmierci była niewydolność krążeniowo oddechowa, przyczyna chyba pośrednia, przerzuty do mózgu, płuc itd, a pierwotna przyczyna rak esicy.

Moja mama, gdy odczuwała ogromny ból to sama powiedziała, żeby zawieźć ją gdziekolwiek, gdzie tylko pomogą jej, gdzie zredukują ból. Prosiła, żeby zadzwonić po lekarzy co będa przyjeżdżać, ale niestety w święta nie chcieli. Stąd też spytałem, czy jeśli nie przyjadą, czy chce abyśmy ją zawieźli tam na czas świąt, bo po świętach mieliśmy umówioną wizytę u lekarza, kontrolną.Co chwile powtarzała też, że to źle że jej nie leczą, że przerwali chemioterapię itd. Ciężko było tego słuchać, bo mama płakała wtedy, a ja nie mogłem :( Nie mogłem jej pokazać, że tak sie paskudnie czułem. Na początku wierzyłem, że wygra tą walkę, bo już raz jej się udało , 10 lat wcześniej, i w sumie jak mamę tak bolało to jej pomagałem jak mogłem, siedziałem przy jej łóżku całą noc w domu itd. Rodzina powoli rozumiała co się dzieje, a ja mówiłem NIE! Mama wyzdrowieje, nie będzie już może pracowała itd, ale na pewno jeszcze się będzie długo długo po domu krzątała. Ale trochę zboczyłem z tematu...

Mamę zawieźliśmy do hospicjum, wtedy chyba trochę się podłamała psychicznie, mimo, że pomogli jej zwyciężyć ból. W końcu pracowała z chorymi ludźmi i wiedziała, że to miejsce z którego raczej się już nie wychodzi. Niestety.

To, że choroba postępuje i nie można jej zatrzymać, nie oznacza, że trzeba kogoś spisywać na straty

Trudno jest mówić "będzie dobrze", ale trzeba mieć nadzieję, są przypadki w medycynie, że chorobę udaje się powstrzymać na dłuższy czas.

Trzymajcie się!

Te pytania odnośnie raka zadaję, bo przeglądałem jeszcze mamy dokumenty z leczenia sprzed ponad 10 lat, i tam właśnie na jednym z wypisów było tak napisane.

Czy to, że rak da przerzuty to prędzej czy później pewne? Zastanawiam się czy osoba chorująca np, na Adenocarcinoma G2 może mieć po wyleczeniu po kilku lub kilkunastu latach gdzieś indziej nowotwór niebędący przerzutem? Tylko jakby oddzielnym nowotworem?

Mam do Was jeszcze takie pytanie, co to dokładnie Adenocarcinoma (G2)? To łacińska nazwa nowotworu złośliwego?

Najgorsza w tym wszystkim jest bezsilność... Jak ja chciałem mamie pomóc!!!