Znaleziono 1 wynik

Witaj, na początku choroby tata bardzo bał się słowa hospicjum. Ja oraz moje rodzeństwo obiecalismy tacie że go nie oddamy do żadnego hospicjum.
Dzisiaj zawiozłam go do hospicjum stacjonarnego - i mimo, że wiem, że trafił w dobre miejsce to jest to dla mnie straszne ociążenie psychiczne. Zawiozłam go bo sam chciał, to była jego decyzja. Od poczatku choroby wiedziałam, że jesteśmy na przegranej pozycji ale walczyliśmy i niestety przegralismy i już nie będę męczyła taty wyjazdami do lekarza itp. Taka była decyzja taty a ja mimo, że nie do końca się z nią zgadzam to chcę uszanować wolę taty bo również mu obiecałam, że będę walczyła z nim dopóki będzie miał na to siły. Niestety już mu zabrakło sił do walki a ja muszę się z tym pogodzić i starać się być przy nim i wspierać go.
Moja rada to nie myśl na zapas o takich sprawach jak hospicjum bo może wydawać Ci się to niemozliwe ale gdy nadejdzie odpowiedni czas bedziesz wiedziała co robić i jaką podjąć decyzje i to bez wzledu na to czy będzie to dotyczyć hospicjum domowego czy też stacjonarnego.
Pozdrawiam ciepło i życzę wytrwałości.