Znalezionych wyników: 12

migaweczka,

Nie zadręczaj się pytaniami, bo tylko będziesz cierpiała więcej a odpowiedzi i tak nie uzyskasz. Nic to już nie pomoże tacie, tak widocznie miało być. Można mieć serce jak dzwon ale w pewnym momencie to serce też nie wytrzyma choroby, stresu, cierpienia i następuje koniec.

Teraz lepiej wspominaj tatę z tego lepszego okresu, Wasze wspólne szczęśliwe chwile bo kolejna trudna droga przed Tobą.

Trzymaj się :/pociesza:/

migaweczka,

Przyjmij moje najszersze wyrazy współczucia ::rose::

Opiekowałaś się tatą z pełnym poświęceniem i tato na pewno czuł Twoją obecność i miłość.
Już nie cierpi, uwierz że to lepsze niż taka męka każdego dnia.
Teraz przed Tobą i Twoją rodziną smutny okres ale i to musicie przeżyć bo życie toczy się dalej. Macie swojego Anioła, który będzie się Wami opiekował.

Bardzo mi przykro.

migaweczka,

Niech tata śpi, wtedy mniej odczuwa dolegliwości, lęk, który towarzyszy przy chorobie.

Mocno przytulam :tull:

migaweczka,

Nie pomogę w sprawie wyniku hist.pat. to mądrzejsi na pewno zrobią.

migaweczka,

Nikt Cię nie zapewni, że będzie dobrze, wiesz z czym tato się zmaga i wiesz jak często kończy się to niestety tragicznie. Przykro mi, że to napisałam ale musisz się liczyć z każdą sytuacją, musisz się przygotować na wszystko. Jeśli wierzysz i o to prosisz, niech Bóg da Ci ogrom sił a ja ze swojej strony Ci powiem, że te siły mamy do końca, nie wiem skąd, bo zazwyczaj padamy i fizycznie i psychicznie ale jesteśmy "na posterunku" do końca i walczymy razem z naszymi najbliższymi, którzy odchodzą.

Bardzo mocno Cię przytulam i przesyłam moc sił dla Ciebie :tull:

migaweczka,

Dasz radę, zaangażuj do pomocy kogo możesz i kto chętny. Przyznam, że jest to trudne, sama opiekowałam się mamą z nowotworem rozsianym i po udarze więc wiem jaki to obowiązek ale można i samemu temu podołać przy pomocy HD. Jednak mimo wszystko poszukuj pomocy do opieki nad tatą, bo samemu jest bardzo ciężko i odbija się to na własnym zdrowiu.

Trzymaj się :tull:

migaweczka,
:tull:

migaweczka,

Moją mamę jak zaatakował rak to niestety spotkało Ją to co u Was, czyli udar. Wyszła z tego, ale już do końca choroby nowotworowej nie mówiła, czasami zdarzyło się jakieś pojedyncze słowo, nie rozpoznawała nas, leżała tylko i była w swoim własnym świecie, nie była w stanie się ruszyć, przesuną, przewrócić na inny bok. Nie piszę Ci tego żeby straszyć, może u Was się cofnie, chcę Ci pokazać, że tak może być, że się zdarza. Dostawała również leki przeciwpadaczkowe, bo po tym wylewie doszła padaczka, na szczęście sporadyczna i lekka.

Życzę Wam ogromnej siły w tej trudnej walce :tull:

migaweczka,

Dobrze, że tacie zrobią badania, to jest podstawa do dalszego leczenia. Może lepiej, że stało się to w szpitalu niż za parę dni w domu, tam ma natychmiastową opiekę, w domu nastąpiłaby tylko panika.
My też mieliśmy problem z cukrem, ciągle tego pilnowaliśmy, też były skoki, cukier szedł jeszcze niżej, już nie pamiętam ale u nas chyba spadało do 40 paru, nieprzytomna mama się robiła, charczała, następowało samoczynnie wydalanie, koszmar, pilnujcie poziomu cukru. Chory mało się rusza, jedzenie też wiadomo raz je, raz nie, picie różnie, choroba zaawansowana i stąd te szaleństwa cukru.

Nie miej wyrzutów, że tato trafił do szpitala, powinien zostać zdiagnozowany i tam się Nim zajmą.

Pozdrawiam i trzymaj się.

migaweczka,

Onkologia to już będzie konkretne leczenie, teraz trzeba zdiagnozować tatę. Po otrzymaniu wyników hist.pat. na pewno zostaniecie skierowani na onkologię. zapewne zrobią tacie bronchoskopię i pobiorą materiał do badań. Nie powinno być żadnych strasznych powikłań, poczytaj sobie o tym badaniu. Na wynik powinniście czekać 7-14 dni, z tym jest różnie.
Dla Was to długi termin, bo wiadomo czekanie jest okropne ale to na prawdę nie jest długi termin, my czekaliśmy miesiąc.

Pozdrawiam