Znalezionych wyników: 2

tak mi przykro, ze nie moge nic juz w tym temacie napisac o cioci, o jej stanie , o tym ze choroba sie cofneła,a jej juz nie ma - wszytsko jest tak trudne, ze do niej nie zadzwonie, nie pojade do niej, nie zjem jej pysznego ciasta, nie chwyce jej za dlon, nie wyzale sie bo nikt inny jak ona tak dobrze mnie nie rozumiał.

dziękuje dziewczyny,
czytam przegladam forum i poszczegolne przypadki osób walczacych z nowotworami lub członków ich rodzin i normalnie łzy lecą mi ciurkiem...tyle bliskich osób juz odeszło, tyle stoczonej walki poszło na marne ( dlaczego wciąz nie ma skutecznej metody na walkę z nim?)
Czasem zdarza mi sie zapomniec, wyłaczyc nie myslec o chorobie cioci szczegolnei jak jestem czyms zaabsorbowana, ale po chwili to wraca ze zdwojona siłą i strasznie boli....:(. Dlaczego ten intruz tak sie szerzy i atakuje organizm? wyniszczajac go, poza tym tyle cierpienia i bolu? dlaczego? jeszcze te chore przepychanki z Nfz o lekarstwa , które nie chca refundowac? :(
az sie boje tego wszystkiego co przed Nami i czy wystarczy nam sił....:( troche jestem tym wszytskim przerazona.