Znalezionych wyników: 3

Mi przez tyle lat nie przeszło ale z czasem wszystko staje się łatwiejsze, lżej wspominać, mówić, a nawet pozłościć. Ciągle mam koszulę nocną w której odeszła i jak bardzo mi źle to w niej śpię, i JEJ ulubioną bluzkę, takie moje wariactwo !!!
Czas leczy rany i to szczera prawda a przejść nam nie może to była nasza kochana mamusia, nawet teraz mam łzy w oczach nigdy o nich nie zapomnimy, po swojemu, ale mamy swoje dzieci i musimy dać im dużo miłości my straciłyśmy matki a one babcie które miały je rozpieszczać !!!
Wiemy to wszyscy już nic nie będzie takie samo !!!
Żyj, kochaj tęsknij, byle dobrze i do przodu, pozdrawiam ciepło !!!
Gosia !!!

Czytałam wczoraj o koszmarze rodzin osób ciężko chorych, wielki żal do pracowników hospicjów i pomyślałam sobie, że można by na tym forum utworzyć dział dla takich ludzi w potrzebie. Myślę że w każdym miejscu znalazły by się osoby chcące takim rodzinom pomóc. Bezinteresownie, pomóc, porozmawiać, zaopiekować się przez godzinkę czy dwie chorym aby rodzina mogła odetchnąć,czy pozałatwiać ważne sprawy. Żadne domowe hospicjum nie zaopiekuje się chorym i jego najbliższymi przez cały dzień czy noc. Ja sama niedawno byłam w takiej sytuacji, umierała na nowotwór 12 letnia dziewczynka, koleżanka mojej córki, byłam z tą rodziną , mogli zająć się przez chwilę czymś innym niż myśleniem kiedy to się stanie !!! I wiem że moja obecność dała tej rodzinie dużo i temu biednemu dziecku też.
Chętni do takiej pomocy na pewno by się znaleźli a kontaktować można by się na prywatnych wiadomościach, można by ewentualnie dział podzielić na województwa !
Co o tym sądzicie !
Naprawdę ciężko jest być samemu w takich sytuacjach !

Iwoneczka odeszła cichutko i spokojnie, ale muszę podzielić się z wami tym co stało się około 15-20 minut po Jej odejściu. Po tym jak odeszła wyszłam z pokoju żeby zadzwonić do hospicjum, gdy wróciłam poczułam cudowny zapach kwiatów, fiołków, widziałam że koleżanka też rozgląda się po pokoju szukając źródła zapachu, po chwili poczuli to wszyscy zebrani w pokoju.Nie wiem jak oni ale ja poczułam się w tej chwili spokojna i wiedziałam że Iwonce jest już dobrze i jest szczęśliwa !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Po krótkim czasie zapach tak jak nagle się pojawił tak szybko zniknął.

Dziękuję wam wszystkim za wsparcie i pamięć o małej 12 letniej dziewczynce, która z wielką pokorą pogodziła się ze swoją chorobą i tym że musi odejść.
Nigdy z Jej ust nie usłyszałam złości czy gniewu "dlaczego ja ?". Była doroślejsza od nas wszystkich.

Pozdrawiam wszystkich !
Gosia !