Znalezionych wyników: 16

Masz racje Gaba- ćwiczę:) Zwróciłam jednak uwagę ze nawet po lekach przeciwbólowych - czyli jak nie czuje bólu - i tak mam problem z otwarciem paszczy;)

Dziecko jakby nie zauważyło braku Mamy - ani sie nie ucieszyło ani tez nie pokazywało ze obrażone ze mnie nie było:) Zrobił się przylepa fakt:) No i zrobił kolosalny skok jak mnie nie było - dużo nowych umiejętności. Az przez głowę mi przeszło ze może warto czasem serio na dłużej zniknąć i zostawić Tate i Dziadków na full etat:) Dziękuję!

Mam jeszcze jedna wątpliwość- jak widzę więcej osób miało podobne operacje. Czy Wy także mieliście problem z otwarciem ust szerzej? Początkowo sadziłam ze jest to efekt operacyjny. Teraz jednak ból jest w mniejszym stopniu, a czuje się jakbym miała "przyblokowana" szczękę. Mogę ja otworzyć najwyżej na szerokość palca:)
Wiem, że może to nienajwazniejsze - ale ostro walczę o zachowanie laktacji a taka rzecz bardzo utrudnia mi jedzenie...no i kolo się zamyka.

Kwestie braku smaku pominę - pewnie wróci. Żeby coś poczuć murze przegiąć głowę max. w prawo. Fajnie to wygląda jak gotuje rodzinie:) No i chyba za szybka obecność w restauracji mi nie grozi - oszczędzę:)

Operacje mieliśmy podobna. Tak jak pisałeś operacja to pikuś...ale po operacji. Moze podchodzę do tego emocjonalnie bo to zaledwie 3 doba po, no i wiem ze jeść muszę bo starce laktacje. Ale jedzenie przestało być przyjemnością. Teraz rozumiem czemu dzieciaki nie chcą papek;)

Trzymam kciuki za Ciebie! Ja tez jestem mama i czekam na wyniki histopatologiczne. Dasz rade - masz potrójną motywacje. Ja tez owej trojki ciut zazdroszczę:)

Jestem jeszcze w szpitalu, ale mam net. No i z mówieniem problem jest - dla gaduły tragedia:) Na razie jestem na kaszce mlecznej dziecka bo większych kawałków nie udało mi sie przełknąć;) Przyznam ze po operacji przebiegła mi przez głowę ta myśl jak wytrzymałabym ewentualna radioterapie. Dziadkowie wiedza ze mam usuwany migdałek - prawdę wie mąż. To był guz niezwiązany z migdałkiem a zatem pewnie ślinianki przyusznej.
Więcej mam nadzieje dowiem sie w poniedziałek i po histopatologii.
Dziękuję- juz bardzo bym chciała zmykać do dziecka. Trzymają mnie jednak bo trochę krwotoku było przy operacji a potem ze jestem uczulona na leki.

Jestem po operacji - guz był bardzo duży (przy okazji spotkałam sie z lekarzem który zbagatelizował sprawę 3 lata temu - oczywiście nieomieszkalam mu to przypomnieć). Przez to ze chce zachowac laktacje nie dostaje antybiotyków i bardzo lekkie przeciwbólowe (bali sie reakcji alergicznych - biorę zwykły paracetamol który mąż kupował w aptece bo szpital nie miał...ech). Łatwo nie jest zatem proszę o trzymanie kciuków. Wynik za 10 dni - jestem pełna optymizmu ze będzie oki. Skoro zwykła operacja tak boli to co dopiero po radioterapii?

3 tygodnie to może tak...ale nie niecaly tydzień...

Gaba - oj wiele. Uczę dziecię samodzielnego zasypiania- czytaj bez mamy, Tate jak być mama a Babcie podstaw gotowania dla małego.
Na dodatek dziadek zakomunikował ze wstępnie zarezerwował kwaterę nad morzem od 26.06...Rodziców nie poinformowałam o naturze moich problemów zdrowotnych - myślą ze problemem jest zapalenie migdałka. Przecież kilka dni po wyjściu ze szpitala nie dam rady pojechać nad morze! No bo to chyba nierealne?

Trafiłam na świetna doradce laktacyjna i anestezjologa jednocześnie. Wyjaśniła odnośnie operacji i zachowania laktacji. Duzo szans mam!

Termin operacji mam na 15.06...spotkanie z chirurgiem po 6.06.
Radiolog powiedział ze może to być guz z ślinianki przyusznej lub nerwiak. Tylko tyle.

Radiolog będzie jutro na dyżurze. Tak sobie właśnie Gaba pomyślałam - ze osoba nie była na 100% pewna i napisała oczywista oczywistość:) Czyli idę po przypuszczenia- oki.

A styl konferencyjny - super, gładko powiedziane. Musze zastosować:)

Gaba - dziękuję. Myślę podobnie jak Ty - trzeba brać wszystko pod uwagę, także ten trudny gorszy scenariusz.
No i dowartościowałaś mnie z tą "młodą dziewczyną" bo mi 35 stuknęła:) Owszem może to wyręczanie jest- zwłaszcza jak przychodzi babka mówiąca ze ma małe dziecko i jeszcze w koszulce z Endo "Mama ma zawsze racje"

(nie zdarzyłam się po wyjściu na plac zabaw przebrać:).

Z tym radiologiem masz racje - chyba spróbuje sie skontaktować. Ciekawe czy możliwe
jest spotkanie prywatne.

Gaba ja juz u ordynatora byłam z wynikami. Facet bardzo kulturalny i rzeczowy. Opis MR jest właściwie nic nie mówiący. Drugi lekarz ze szpitala akademii medycznej tez stwierdził ze bez konsultacji z innym radiologiem nie wiele może powiedzieć.
Drugiego wprost pytałam o leki jakie będą podawane- zastrzegł ze decyzje podejmie w szpitalu.
Gaba oczywiście umowie sie jeszcze raz z ordynatorem na spotkanie by omówić leki, termin (dostosowuje go do mnie). Szukam teraz tez radiologa który zechciałby obejrzeć zdjęcia. Nie mam ochoty czekać miesiąc na konsultacje w szpitalu.

Teraz chciałam zaciągnąć waszych opinii aby jak najlepiej przygotować sie do tych rozmow, ułożyć sobie plan o ile da sie ułożyć wogole:) Mieć wiedzę na temat także powikłań - i o nie zapytać, bo będzie to miało wpływ na moje funkcjonowanie po operacji i możliwość podjęcia pracy.
Na szczęście dr. Agrawal zechciała skonsultować leki i możliwość zachowania laktacji - to mnie podniosło na duchu bo do niej mam 110% zaufania:)

Madzia - dziękuje serdecznie. Bardzo podtrzymuje na duchu:)

Gaba - ojejku ale u mnie ani znajomości języka by przerzucać zagraniczna literaturę ani wiedzy medycznej. Nie bez znaczenia jest tez to ze dzieckiem praktycznie opiekuje sie sama - stad czasu mało.
Podziwiam.

Gaba właśnie dlatego się dopytuje by coś wiedzieć.

A co do netu - no cóż założyłam ze będę mieć notebooka z radiowym...ale to tez muszę jeszcze ustalić.
Wybrałam szpital - mogłam operacje zrobić w dwóch - gdzie moja mama i siostra leżały (kwestie choroby zawodowej nauczycieli) i znają ordynatora. Jestem umówiona na konsultacje z położnikiem - skoro nie uzyskałam listy leków od szpitala pójdę z lista od położnika. Wiem ze będę musiała zawalczyć aby zachować laktacje i liczę choćby na wyrozumiałość współlezacych. Oczywiście mogłabym szukać optymalnego szpitala np w Wawie czy Lodzi - ale...znów kwestia dziecka i tego ze w Poznaniu mogę liczyć na rodzinę.

Dziękuję- właśnie ze względu na dziecko chciałam sie do operacji przygotować. Zadawałam pytania o leki (w kontekście laktacji) buy skonsultować z położnikiem. Jednak dowiedziałam sie ze to anestezjolog decyzje podejmie dopiero w szpitalu. O wszystko co sie pytałam było "w szpitalu podejmiemy decyzje". Na dobra sprawe tez nie wiem czy to zmiana w obrębie migdałka czy ślinianki przyusznej.
Juz raz szlam na operacje ufając w profesjonalizm lekarzy. Moj poród cc (ze wskazaniem ze względu na ułożenie dziecka) skończył sie niedotlenieniem małego i dluuuuga droga rehabilitacyjna oraz moja depresja poporodowa. Teraz już tak łatwo nie zaufam - chce wiedzieć.