Znalezionych wyników: 2

Indywidualne szanse musi ocenić doświadczony onkolog, ale w Polsce tego po prostu nie robią i cześć. Wygląda to mniej więcej tak: z tabelki dla tej wielkości i rodzaju guza wynika ok 70% (to tylko przykład bo tabelek jest kilka i trochę się różnią) i zaczyna się ocena. Mały margines - minus, duża nadwaga - minus, niedowaga - minus, młody wiek - minus, niski status społeczny i wykształcenie - minus, choroby serca, płuc, nerek (a właściwie wszystkie poważne przewlekłe) - minus, nierównowaga psychiczna - minus, nałogi wszystkie - minus. Wiek powyżej 60 - plus, waga prawidłowa lub lekka nadwaga - plus, marginesy powyżej 1 cm - plus, brak poważnych chorób przewlekłych - duży plus, brak nałogów - plus, dobra kondycja fizyczna - plus, brak problemów finansowych i dobre wykształcenie - plus.
Takich czynników branych pod uwagę przez lekarza jest więcej i mają one różną wagę, ale ważne jest po co się to robi. Nie dla zaspokojenia ciekawości pacjenta, ale dla podejmowania decyzji terapeutycznych. W Polsce pacjent nie jest dopuszczony do rozważania różnych opcji leczenia, więc i nie przedstawia mu się takiej dokładnej oceny jego przypadku. Czy wyobrażasz sobie lekarza mówiącego do pacjentki: Nie dam Pani leku X, bo wymaga przestrzegania surowego reżimu, a Pani jest trochę rozchwiana psychicznie. To po prostu nie mieści się w naszych schematach i nie tylko lekarze są temu winni.Należy mieć nadzieję, że proponując leczenie lekarz gdzieś tam z tyłu głowy ma te wszystkie czynniki. Ale lepiej samemu też sobie to uświadamiać.
W Twoim przypadku (skoro chcesz być świadoma wszystkich niebezpieczeństw)jest dodatkowo jedna mocno niepokojąca niewiadoma: "Nie stwierdza się przekonywujących cech angio- i neuroinwazji". Zapytałabym lekarza czy to tylko taki asekuracyjny sposób pisania wyniku, czy też w preparacie było coś co wskazywałoby na angioinwazję.
Ale tak czy inaczej nie masz specjalnych dylematów przy podejmowaniu decyzji - masz duże szanse na wyleczenie, więc decyzja o podjęciu leczenia wydaje się oczywista.
ps
Pytałam o mammografię bo zastanowiło mnie czy on tak szybko rósł, czy też od poprzedniej mammografii upłynęło wiele lat. Chociaż możliwe że to była wada sprzętu i oceniającego, co niestety też nie jest rzadkie. Jeżeli się robi mammografie regularnie co 2 lata, to właściwie powinno się wykrywać guzy do 1 cm. (w naszym wieku oczywiście)

Nie łączą się, to osobne raki (jakkolwiek w narządach rodnych mogło być wszystko trochę ogólna ta Twoja wypowiedź). Szanse na całkowite wyleczenie masz bo nie stwierdzono przerzutów, usunięte, teraz będzie dobijanie. Guz G3 niby jest mocno inwazyjny, ale jakoś u Ciebie nie stwierdzono inwazji w węzłach i naczyniach.
Ale takie pytanie: Nie robiłaś mammografii, bo one dosyć duże?
Tak dokładnie wyliczyć jakie masz szanse to dosyć trudno, są niby tabelki, ale u Ciebie jest dużo czynników przeciwstawnych, ja się nie podejmuję. Ale wiesz fakt że przeszłaś z sukcesem leczenie onkologiczne ja bym zaliczyła na plus, Twój organizm pewnie z tych ponadprzeciętnie silnych. Teraz tylko powtórzyć to wszystko. Powodzenia