Znaleziono 1 wynik

@tmo, próbujesz i walczysz o mamę z całych sił. Ja przechodziłam to samo co Ty. Kiedy czytam Twoje posty, to widzę dosłownie siebie sprzed dwóch lat. Wiem też, że człowiek nie chce pogodzić się z tym co się dzieje, z tym że odchodzi nam osoba najukochańsza. Walczy do samego końca, próbuje dosłownie wszystkiego mając cały czas w sercu nadzieję (wbrew wszelkim faktom) na jakąkolwiek poprawę i realne leczenie. Ja też tak robiłam i walczyłam dosłownie do samego końca. Fakt, że zaglądam jeszcze na to forum, świadczy o tym, że tej walki nie zakończyłam....mimo że za chwile miną dwa lata jak najukochańsza dla mnie osoba odeszła. Tyle, że przez Tą walkę, tracimy cenny czas, którego zostało niewiele. Ja z perspektywy czasu tego żałuję najbardziej. Faktu, że zamiast wyciszyć emocje i celebrować wspólne chwile wisiałam na telefonach, siedziałam w necie, jeździłam po całej Polsce szukając ratunku. Nie wykorzystałam tego czasu tak jak powinnam. Boli mnie to do dziś.
W takim stanie jak jest Twoja mama, badania kliniczne raczej nie pomogą. Nie trać czasu. Bądź przy niej, organizuj opiekę paliatywną i wykorzystaj każdą chwilę. Zobaczysz, że będą one dla Ciebie najcenniejsze do końca Twojego życia.
Trzymaj się.
P.S.
Każda matka chciałaby mieć takiego syna.