Znalezionych wyników: 19

Apap = paracetamol.
Pyralgina? Ibuprofen?

Z najświeższych zaleceń (wyżej linkuje je Richelieu):

Cytat:

Przerzuty w narządach odległych (IV stopień zaawansowania klinicznego)
Najważniejszymi czynnikami rokowniczymi u chorych z pozaregionalnymi przerzutami są lokalizacja przerzutów oraz aktywność LDH.

Cytat:

Obserwacja po leczeniu
(...) Badania krwi - z wyjątkiem oznaczenia aktywności LDH - nie są zalecane.

Tak więc podsumowując - LDH jest czynnikiem ROKOWNICZYM przy przerzutach odległych, ale to nie znaczy, że nie jest w ogóle BADANE u pacjentów z czerniakami skóry - zalecane jest sprawdzanie poziomu LDH w ramach badań kontrolnych.

Rodzinny może dać skierowanie, tylko i tak badanie nie będzie na NFZ.

Nie prościej zadzwonić do onkologa, u którego ma się wizytę i zapytać, czy wystarczy mu RTG z lipca (i czy w ogóle potrzebuje)?

Cenne uwagi dot. udania się do specjalisty odnośnie lęku przed chorobą były już wcześniej - nie napisałaś, co dalej z Seronilem, który brałaś i o którym pisałaś, że po kilku dniach kiepsko po nim funkcjonujesz, mimo uwag, że w tego typu lekach kilka dni nie wystarczy nawet na rozpoczęcie ich faktycznego działania, co dopiero mówić o próbach modyfikowania dawki czy substancji czynnej. Więc w sumie nie wiadomo, czy to nieskuteczność leczenia farmakologicznego, czy coś innego.

A łapię za słówka (swoją drogą, chyba robimy to podobnie, a jakoś nikt się nie obrażał

), bo nadal uważam, że ten ciągły lęk zatruwa Ci życie i całą radość z wyleczenia i po prostu jest mi przykro, kiedy to widzę - bo skoro nawet nie możemy sobie pożartować (jeśli Cię to uraziło, przepraszam), to nawet ciężko mi sobie wyobrazić jak jest Ci ciężko.

Każdy po chorobie onkologicznej boi się nawrotu. Tylko tak jak w trakcie choroby trzeba walczyć - z chorobą, tak i po niej trzeba walczyć - o siebie.

Cytat:

"Regresja czerniaka nie ma cech patognomonicznych, natomiast wiąże się z występowaniem cech mikroskopowych (zwyrodnienie i częściowy lub całkowity zanim melanocytów, nacieki limfohistiocytarne, włóknienie, makrofagi wypełnione melaniną, proliferacja, poszerzenie naczyń). Wymienione zmiany morfologiczne melanocytów i podścieliska mogą być interpretowane w badaniu dermatoskopowym i mikroskopowym jako cechy znamienia atypowego.
(...)
Rokownicze znaczenie regresji jest dyskusyjne, zwłaszcza w przypadku cienkich zmian."

źródło: "Złośliwe nowotwory skóry. Praktyczny przewodnik dla lekarzy" pod red. P. Rutkowskiego ; Viamedica, Gdańsk 2011

myszka napisał/a:

Mam jeszcze pytanie odnosnie przerzutow "IN transit".Jak takie przerzuty wygladaja?

źródło: http://www.onkonet.pl/dl_atlascz.html

Fluoksetyna (Seronil) - antydepresant - zaczyna działać dopiero po 2-4 tygodniach od rozpoczęcia jej przyjmowania, na razie więc nie miała jeszcze szansy zadziałać, skoro leki bierzesz od poniedziałku. Często na początku stosowania leku obserwuje się pogorszenie stanu (choć nie zawsze), co z czasem mija.

Może masz za dużą dawkę hydroksyzyny i za bardzo Cię "uspokaja".

Nie wiem jakie to dokładnie leki, ale nierzadko jest tak, że trzeba odczekać kilka dni czy nawet 2-3 tygodnie, by leki zaczęły działać dobrze, zwłaszcza w przypadku np. leków antydepresyjnych. Dodatkowo dobranie odpowiedniego sposobu leczenia tego typu zaburzeń wymaga nierzadko kilkukrotnej zmiany leku tak, by trafić w ten właściwy dla pacjenta.

Dlatego właśnie sugerowałam wizytę u psychiatry - po prostu czasem wsparcie farmakologiczne w takich sytuacjach jest niezbędne, przynajmniej przez jakiś czas. Psycholog nie ma możliwości wystawienia recepty, stąd - jeśli jego pomoc okazała się niewystarczająca - może warto by spróbować wizyty u lekarza.

Nie ma co przepraszać - jeśli sama wiesz, że choroba nad Tobą panuje, a nie odwrotnie, to już bardzo dużo.

Nie myślałaś jednak o wizycie np. u psychiatry i włączeniu leków antydepresyjnych, na początek takich łagodnych?
Nie wiem, czy nadal karmisz i czy leki, jakie by ewentualnie przepisał lekarz byłyby możliwe do brania w trakcie karmienia (wątpię), ale na dłuższą metę naprawdę nikt nie wytrzyma permanentnego stresu i myślenia o chorobie - nawet najsilniejszy.
Pacjenci onkologiczni, nawet z diagnozą "wyleczony", mają bardzo często stany depresyjne związane z ciągłym martwieniem się o nawrót choroby, o przerzuty. A to może być bardziej zabójcze dla pacjenta niż jakakolwiek choroba somatyczna, bo nie dość, że zajmuje psychikę, to jeszcze przejawia się objawami typowo fizycznymi - bólami głowy, klatki piersiowej, dusznością, zawrotami głowy, co automatycznie wpędza pacjenta w karuzelę myśli odnośnie przerzutów i tym samym "nakręca".

Płuca nie bolą, nie są unerwione (powtarzam się).

Tak, tak by było najlepiej.

A jest jakiś poprzedni wynik TK? Pisałaś wcześniej w wątku, że miałaś kontrolne TK.