Znalezionych wyników: 4

Dzięki Piotrze.
Naprawdę trudno sobie wyobrazić w jakim jest szoku osoba,którą dotknęła ta choroba. Dla mnie jest to niewyobrażalne. Po czasie jednak nachodzi refleksja i zastanowienie.
Mam nadzieję, że wola walki zwycięży i wygracie oboje z chorobą. Życzę Wam tego z całego serca.

Psychicznie, mama ma się lepiej. Po serii głębokiej depresji postawiła na walkę i słyszę w jej głosie, ze nie podda się ot tak i wie, że ma szanse.
W weekend wreszcie zjawię się u niej i przejrzę wyniki i je wkleję. Mam nadzieję, że mnie puszczą, bo jeszcze kaszlę, byłam na antybiotykach i nie czuję się rewelacyjnie. A bardzo chcę ją zobaczyć, Nie widziałam jej od świąt i wiem,że ona tego potrzebuje jak i ja. :mrgreen:

Kiedy będzie brać chemię wezmę wolne by ja wspierać w tych chwilach. Na co mam sie szykować w trakcie leczenia chemią?

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2013-02-06, 17:28 ]
Na Forum praktycznie w każdym wątku mowa jest o chemii i możliwych skutkach ubocznych, proponuję poczytać

Dzięki za wsparcie, wkrótce będę mięc szersze informacje.

Co do stanu psychicznego jest źle. Załamała się kompletnie. Ma chwiejne nastroje,dużo płacze i ogółem strasznie to przeżywa. Jak my wszyscy,tylko Ojciec jak i ja z bratem nie pokazujemy jej swego stanu.
Nastawienie.... nie za bardzo. Ona czuje się winna tej sytuacji,bo zaniedbała swoje zdrowie.Od kilku lat zauważaliśmy jej spadek formy i namawialiśmy na badania ale zbywała to. Jej ojciec a nasz dziadek zmarł dokładnie z tej samej choroby co ona. Miał nie operacyjnego guza i dosłownie 2 miesiące po postawieniu diagnozy zmarł we snie. Staram się jej tłumaczyć,że teraz medycyna poszła do przodu, i może z tego wyjść.

Stan ogólny dobry. W szpitalu ją odżywili, rzuciła palenie,nabrała wagi. Psychicznie jest tragicznie....

Dziękuje za odpowiedź.
Postaram się uzyskać wyniki i je udostępnić.
Mam nadzieję,że wyjdzie z tego.

Witam

Znalazłam to forum przypadkiem ale chyba zagoszczę tu na dłużej, by poznać swego wroga.

W styczniu (07.01) tego roku zdiagnozowano u mojej mamy raka płuc, zaawansowanego (nie wiem dokładnie jak fachowo się nazywa póki co) z przerzutami do kręgosłupa i kości bioder. W każdym razie stadium raka jest na tyle zaawansowany, że nie podjęto leczenia operacyjnego.
Postawiono na radioterapię kręgosłupa a 12 lutego mama zaczyna chemię.

Nie znam dokładnie wszystkich wyników, gdyż nie mieszkam z mamą i póki co rozmawiam z nią tylko telefonicznie ze względu na grypę i słaby stan swojego zdrowia.
Chciałabym dowiedzieć się jak rozmawiać z nią o tym. Zawsze była aktywną osobą, pracowała ciężko w swoim życiu i przegapiła swoje własne zdrowie. Jestem przekonana, że fizycznie poradzi sobie jak tylko będzie w stanie. Lecz gdzie szukać pomocy psychologicznej? Ten problem dotyczy całej mojej rodziny. Mama leczy się w Wodzisławiu i Gliwicach. Ja z bratem mieszkam we Wrocławiu. Gdzie mogę szukać takiej pomocy?
Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź. I z góry przepraszam jeśli zadałam pytanie w niewłaściwym miejscu
Pozdrawiam