Znalezionych wyników: 4

Dum spiro -spero ... będę się za Ciebie modlić , a cuda się zdarzają .Jestem tego przykładem.

Śwetna decyzja , 8-)

życzę dobrego szusowania. Ja pozjeżdżałam jak jeszcze mogłam , bo we wtorek mnie potną i pewnie tak szybko nart nie założę. Pozdrawiam.

Jeden misiąc to chyba przyzwoity termin. Ja na swoją operację czekałam trzy miesiące. Guz ma 4,3 cm. Termin przyjęcia miałam 27 lutego do Kliniki PAM w Szczecinie. Na izbie przyjęć okazało się że jest 7 kobiet do przyjęcia i tylko jedno wolne miejsce . Po pewnych perturbacjach znalazłam się na odziale . Na drugi dzień dowiedziałam się ,że operacja może odbyć się dopiero we wtorek , więc pozwolono mi iść na przepustkę. Dodam że jestem z Zielonej Góry. Operacja będzie w znieczuleniu ogólnym ,laparoskopowe usunięcie guza. Ala zaznaczono że istnieje możliwość usunięcia całej nerki jężeli coś pójdzie,, nie tak"lub jeżli guz będzie zbyt mocno naciekał. Jeżeli chodzi o badania to zrobiono mi wszystkie przy przyjęciu do szpitala . Z wcześniejszych badań,, wzięli ode mnie" pierwsze USG ze stwierdzonym guzem i TK jamy brzusznej z listopada. Ale myślę że to zależy od szpitala , bo każdy ma inne procedury. Wszystkie wcześniejsze badania robiłam prywatnie. Najpierw USG- guz wykryty przypadkiem. Prywatna wizyta u urologa - TK jamy brzusznej na kasę chorych. Znalezienie lekarza specjalisty operującego laparoskopowo - internet . Wizyta prywatna- skierowanie do szpitala - operacja za trzy miesiące A dalej jak wyżej. Na temat stresu wolę nie pisać.

Aniutka tak trzymaj. Musisz mieć nadzieję wbrew wszystkim i wszystkiemu.Nie ma usprawiedliwienia dla lekarzy, którzy nie mają pokory, a ludzkie życie traktują jak medyczny przypadek. Masz całkowitą rację ,że nie można nikogo skreślać.Pracowałam w szpitalu 15 lat i nie jedno widziałam. Pacjenci którym dawano kilka tygodni przeżywali kilka lat. Teraz gdy stanęłam po drugiej stronie(mam wstępne rozpoznanie rak nerki jasnokomórkowy czekam na operację), wkurza mnie jeszcze bardziej podejście lekarzy.Odnoszę wrażenie ,że widzą w nas chorych tylko,, rozpoznanie" .A gdy to ,,rozpoznanie ''próbuje walczyć to go obrażają. Życzę Twojemu tacie zdrowia, a Tobie determinacji.Walczcie!