Znalezionych wyników: 42

A my mielismy wrazenie, ze kobiety z hospicjum maja nam za zle, ze Mama ciagle zyje, od poczatku byly sceptycznie nastawione, i wogole, takie niemile:(. Jak czytam opinie innych nt. hospicjum to jak bym slyszal o innym swiecie....

Moja Mama, po roku "przyzwyczajania" sie do choroby, tez nie chciala odchodzic, to chyba jednak nie zalezy od tego jak dlugo jestes chory, tylko jak bardzo chcesz zyc.

Witam

Choroba Mamy tak na mnie wplynela, ze postanowilem, pomoc ludziom chorym na raka. Jako, ze mieszkam i pracuje w Szkocji, to wlasnie tutaj postanowilem dzialac. Tydzien temu mialem "interview" w sprawie wolontariatu w najwiekszej dzialajacej organizacji na wyspach "McMillan Cancer support". No i sie udalo, ciagle podlegam weryfikacji danych itd... ale w najblizsza srode mam juz pierwsze szkolenie.

Tutaj moje pytanie, czy ktos mial juz stycznosc z czyms takim na wyspach?

pozdrawiam
Rafal

1asia11,
Tak jak mi ktos kiedys powiedzial, ze dam rade przejsc przez to(rak przelyku Mamy:( tak samo i Ty dasz rade!! Bedzie ciezko, a nawet bardzo, najwazniejsze, zeby Twoj Tato nie cierpial i mial odpowiednia opieke.
Trzymaj sie!!!
pozdrawiam
Rafal

Zdaje mi sie, ze czasemi jak otoczenie zbytnio sie stara pomoc choremu to bardziej mu szkodzi niz pomaga:(

Sam dopiero zauwazam, niektore bledy, jakie popelnilismy gdy opiekowalismy sie Mama. Ale to trzeba samemu doswiadczyc, samemu to przezyc:(

A bezsilnosc to jest cos co pali, dusi, i meczy...

Ja i moja rodzina, rowniez szukalismy dodatkowych sposobow walki z rakiem. Kiedy mi mowiono, ze to sciema, nie wierzylem. Teraz wiem, ze to strata czasu i pieniedzy, ew. mozna probowac dla spokoju ducha...

wyrazy wspolczucia:(

joasia1973,

Blisko:(

[ Dodano: 2012-06-22, 20:14 ]
Aczkolwiek, moja Mama zaczynala to mowic, pare tygodni wczesniej, zaleznie od stanu samopoczucia (ktory przeradzal sie ze zlego na tragiczny)

agamaz,

To bylo cos takiego:

http://www.mamabebe.pl/po...niania-523.html

My akurat kupilismy to za 150zl ze sklepu dzieciecego(na allegro pewnie jest taniej). Uklad domu jest taki, ze: na "dole", jest kuchnia, lazienka , przedpokoj i duzy pokoj, gdzie przebywala Mama (dostep do wszystkiego i zadnych schodow). Pozniej postaralismy sie o wozek dla inwalidow z Caritasu (za darmo i za co bardzo dziekujemy!!!), ktory okazal sie bardzo pomocny.

Ja mieszkam za granica, ale bracia i ojciec mieli ulokowany nadajnik w pokoju Mamy, a odbiornik na "gorze". Kazdy szmer, ruch, czy co kolwiek w pokoju Mamy bylo slyszane przez rodzine i zawsze ktos schodzil sprawdzic czy nie trzeba Jej pomoc - a trzeba bylo czesto - podac leki przeciwbolowe, pomasowac po pleckach, czy chociaz by przytulic...

18 czerwca bedzie moja pierwsza rocznica slubu, jeszcze rok temu, mimo, ze juz wiedzielismy o chorobie, tanczylem z Mama, mowiac Jej, ze wszystko bedzie dobrze, ze pomoze nam dzieci a swoje wnuki wychowac....

My kupilismy to chyba nazywa sie "elektroniczna niania" - bardzo przydatna rzecz w opiece nad chorym.

Moja Mama miala bardzo suche usta, jednak jak proponowalem wode, to odmawiala (nawilzalem woda jak spala), wiec uzywalem pomadki. Moze to pomoze, chociaz troche...

To fakt, ze przy chorym jest duzo roboty. Ale wykonuje sie to z przyjemnoscia. Jak kiedys rozmawialem z Mama i pytalem sie jak sie czuje, czy opieka rodziny jest ok. Odpowiedziala, ze jest tak bardzo wdzieczna za wsparcie i pomoc, ze nie potrafi tego opisac slowami. Jak by mogla podziekowac nam w jakis sposob to widzi to tak, ze jest na zielonej lace, swieci sloneczko, a ona wypuszcza tysiace motyli ktore leca do gory... Ciagle mam to przed oczami.

Zycze sily...

aga12,
My pod koniec leczenia paliatywnego Mamy, juz nie mielismy zadnych szans w walce z bolem. Hospicjum wypielo sie (poprostu przestali juz przyjezdzac mowiac, ze bol to czesc tej choroby itd...) Podawanie lekow nasennych bylo jedynym rozwiazaniem:(

Wiem co przezywasz, pamietam swoja bezsilnosc i wrecz nienawisc do lekarzy i ich zwyczajnie mowionego "nic sie juz nie da zrobic"... A Mama cierpiala tak bardzo:(

Zycze sily!

W sobote pogrzeb, jutro zobacze Mame... oj ciezko jest:(