Znalezionych wyników: 25

Witajcie, nie wiem kiedy to się stało, ale minął rok jak tu byłam... Postanowiłam napisać, w końcu tyle Wam zawdzięczam, podnosiliście mnie na duchu, gdy tego potrzebowałam, pytałam o porady dotyczące stanu mamy i zawsze spotkałam się z odzewem:) Kochani moja mama ma się dobrze, wyniki są dobre, za miesiąc będzie 3 lata od operacji, przerzutów nie ma. Rak szyjki macicy choć był nieoperacyjny jest pod kontrolą. Nic się nie dzieje:) Mama w końcu doczekała się emerytury, bierze ją od lutego - nawet nie wiem jak opisać mam jej radość. Oczywiście miewa i gorsze dni, że źle się czuje, że nie ma siły (często tak jest), ale stan zdrowia stabilny. Psychicznie też się wyciszyła, od niespełna roku jest pod opieką psychiatry, również przyjmuje leki. Pamiętam jakby to było wczoraj, gdy usłyszałam, że jest już za późno, nie da się nic zrobić - nie poddałam się, zmieniłam lekarzy, nowi od początku nie obiecywali cudów, mówili, że stan bardzo poważny, bo ostatni stopień zaawansowania, no i obydwa nowotwory. Nie wiem, jak długo będzie dobrze, ale my cieszymy się z każdego miesiąca razem, wiemy i zdajemy sobie sprawę, że jest chora, że może przyjść kryzys i jesteśmy wdzięczni, że tyle jeszcze razem mogłyśmy zrobić i kto wie ile jeszcze nam się uda:)) Pozdrawiam Was bardzo ciepło!

No niestety nie, lekarz nie był zbyt wylewny:( Mama zaczęła brać te antydepresanty tego samego dnia co miała wizytę, myślę, że dobrze, bo akurat do wizyty, na której usłyszymy co dalej, poznamy wyniki tomografii i opinię chirurga już powinny zacząć działać.
Chyba faktycznie to była jakaś jelitówka, do soboty mama czuła się fatalnie, od niedzieli znaczna poprawa, objawy ustąpiły, nawet ochota na jedzenie wróciła. Nie musi brać już przeciwbólowych, widać po niej, że już nie jest obolała. Nawet wybrała się z nami na 85 urodziny babci - nie nalegałam, to była jej decyzja:) To był bardzo przyjemny dzień:)

Dziękuję za Wasze wsparcie i pozdrawiam Wszystkich!

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Wizyta u psychiatry rozczarowała mnie, pani doktor powiedziała, że w mamy stanie nie są wskazane żadne leki uspokajające, kazała nadal jej brać te ziołowe. Przepisała antydepresanty zaznaczając, że zaczną działać po 2-3 tyg.:( Mama była z bratem, nalegał, żeby przepisała coś co szybciej będzie działać i żeby ją wyciszyć. Pani doktor powiedziała mu, że może wypisać receptę, ale ona nie będzie ponosić odpowiedzialności i będą musieli podpisać oświadczenie, że na własną odpowiedzialność mama chce i będzie przyjmować. To lekarz psychiatra ze szpitala onkologicznego, więc odpuścił. Ale ja zastanawiam się, może jednak załatwić jej tą hydroxizinę 10 mg u lekarza rodzinnego?

Teraz czekamy na wyniki tomografii. Niepokoi mnie bardzo jej stan, od czterech dni ma wymioty albo biegunkę, do tego silne bóle brzucha, apetyt znikomy, na szczęście pije. Przedwczoraj miała wizytę u chirurga w szpitalu onkologicznym, powiedziała o tych dolegliwościach. Pan doktor zbadał jej brzuch poprzez uciskanie, badał również przez odbyt (w środę miała niewielkie krwawienie z odbytu), ale powiedział, że jest dobrze, że najprawdopodobniej dopadł ją dodatkowo jakiś wirus jelitowy. Jednak trwa jeszcze, czy powinnam ją zawieźć do szpitala? Wizytę mamy dopiero 6 czerwca...

Dzisiaj mieliśmy wizytę u pani onkolog - potwierdziła moje przypuszczenia, nowotwór zaczął się najprawdopodobniej rozsiewać. W trybie b.pilnym zarządziła konsultację chirurgiczną oraz tomografię. W przyszłym tyg. chirurg obejrzy mamę, prawdopodobnie zrobi nakłucia aby pobrać materiał do badania histopat., na prośbę pani dr ma ustosunkować się, czy jeżeli przerzuty ograniczą się tylko do wątroby, czy będzie możliwa operacja. Dzień później mama będzie miała tomografię (klatka piersiowa, brzuch, miednica mała). Rezonans dopiero za cztery tyg, a czekać nie możemy powiedziała pani doktor. Najprawdopodobniej przerzut dał ten z jelita:(

Mama się załamała, w takim stanie chyba nawet nie była dwa lata temu... Płakała, bardzo płakała, pani doktor zaproponowała psychologa, mama była nieobecna, nie odpowiadała, poprosiłam o spotkanie. Jeszcze dzisiaj się udało, rozmawiały z godz., po wyjściu wydawałoby się, że trochę lepiej, jednak było to złudne wrażenie. gdy zeszłyśmy do samochodu zaczęła tak bardzo się zanosić, to nie był już płacz, to była rozpacz.... w życiu jej w takim stanie nie widziałam... Umówiłam wizytę u psychiatry, niestety dopiero w połowie przyszłego tyg. (bez leków się nie obejdzie)... Dzisiaj kupiłam jakieś ziołowe w aptece przyszpitalnej, ciut pomogły.

Poradzcie mi co mogę zrobić? jak jej pomóc, jak ją wesprzeć? co powiedzieć?

[ Dodano: 2019-05-16, 22:11 ]
Przepraszam nie odpowiedziałam na wcześniejsze pytanie: tak tomografia była wcześniej - pod koniec grudnia, a usg w ubiegłym tygodniu.

Próbuję raz jeszcze zamieścić, tym razem w formie załącznika

[ Dodano: 2019-05-12, 17:25 ]
Wyniki ostatniej tomografii

[ Komentarz dodany przez Moderatora: marzena66: 2019-05-16, 19:12 ]
Proszę usuwać dane pacjenta jak i lekarzy. Poprawiłam.

Po prawie dwóch latach walki wszystko wraca jak bumerang, a było już tak dobrze:( pod koniec grudnia mama miała robioną tomografię, lekarz prowadzący zadowolony, inne wyniki również b. dobre. Teraz po niedzieli będzie mieć kolejna wizytę, przed którą lekarz kazał zrobic usg brzucha. Będzie mieć jeszcze rezonans na początku czerwca. Proszę zerknijcie na ten wynik usg, mnie bardzo niepokoi. Czy te zmiany możliwe że to przerzuty?

Przesyłam jeszcze zdjęcie ostatniej tomografi

Mama ogólnie słabo się czuje, szybko się męczy, nie ma siły nawet spacery ja męczą. Pod koniec stycznia miała wypadek - samochód potrącił ja na przejściu dla pieszych - nic fizycznie jej się nie stało, ale miała objawy stresowe - wymiotowała, pojawiała się biegunka, pobolewal brzuch i odczuwala lęk przed samochodami. Później ustało, wydawało się że już dobrze, objawy minęły. Ale od kwietnia wszystko wróciło, znów wymioty, biegunki. Zaczęliśmy ponownie łączyć ze zdarzeniem że stycznia myśląc że ma zespół stresu pourazowego. Zaczęła przyjmować leki uspokajające, na chwilę ustąpiło, ale po tyg powrót. A teraz te wyniki... Co myślicie?

Dawno nic nie pisalam, mieliśmy trudny czas, ale teraz jest stabilnie ,postanowiłam podzielić się tym co u mamy.
Ostatnio jak pisałam mama miała codziennie radioterapię (przez 30dni) połączoną raz w tygodniu z chemioterapią (cispaltyna). Był to bardzo wyczerpujący i trudny dla mamy czas, cały miesiąc spędziła w szpitalu (mieszka daleko od szpitala i tak było lepiej). Po zakończonej radioterapii i chemioterapii wyszła ze szpitala i niespełna 3 tyg. później rozpoczęła brachyterapię (4 tygodnie po dwa cykle w kazdym). W tym samym czasie (poździernik 2017) rozpoczęła chemioterapię uzupełniającą wg schematu LF3 z powodu raka odbytnicy - jeżdziliśmy na nią co dwa tygodnie i miała ją podawaną przez dwa dni. Zakończyła ją w kwietniu br.
W międzyczasie w styczniu miała zrobioną kolonoskopię, wyniki bardzo dobre: "prawidłowe zespolenie odbyticzo-esicze koniec do końca po resekcji części odbytnicy i części esicy z powodu nowtworu odbytnicy. Weryfikacja histopatologiczna wycinków błony śluzowej z okolicy zespolenia: nie stwierdzono utkania nowotworu".
Na początku roku TK optymistyczna - szyjka macicy mniejsza niż poprzedio 34mm (było 45mm), bez nacieku na pecherz:) Poza tym inne narządy, kości bez zmian ogniskowych, brak zmian przerzutowych, bez zmian podejrzanych onkologicznie.

W weekend majowy miała nową tomografię, czekamy na wyniki...

Ogólnie czuje się dobrze, przytyła już 13kg (w sierpniu ważyła 48kg a dziś 61kg), doskwiera tylko szybka męczliwość. Stan psychiczny również dużo lepiej. Jest światełko w tunelu...

W środę (20.08) jednak mama dostała dodatkowo chemie - cisplatyna, ma wlew raz w tygodniu dożylnie, przez 5 tyg., określona jako biała. Ze środy na czwartek pierwszy raz pojawiło się u mamy plamienie z narządów rodnych, jak pierwszy dzień przy miesiączce, ale po chwili minęło. Poinformowała o tym swojego lekarza od radioterapii, bo lekarz od chemii nieobecny, kazał obserwować - ustało. Jednak dzisiaj (sobota) ponownie, brak lekarzy prowadzących mamę, lekarz dyżurujący zanotował zgłaszane dolegliwości i tyle. Wczoraj mama miała strasznego doła, dużo płakała, nie mogła spać poprzedniej nocy. czy to efekty chemii?

[ Dodano: 2017-09-02, 23:58 ]
Dodam jeszcze, że odkąd zgłosiła odczuwane bóle, dostaje lek przeciwbólowy - ketanol na noc, dzięki temu noce dużo lepsze i czuje się komfortowiej.

Dziękuję za odpowiedź:*

Mama w ubiegłym tygodniu rozpoczęła radioterapię (szyjki macicy). Po trzech naświetlaniach zaczęła odczuwać bóle - nie wiem, czy są one związane z radioterapią, czy wynikają z choroby. Te bóle określa jako przeszywające, kłujące w dole podbrzusza, wewnątrz w pochwie i odbycie. Co o nich myśleć, jak jej pomóc? Lekarz do któego zwróciła sie o pomoc, stwierdził, że to raczej nie po radio., nie dał nic przeciwbólowego. Pielęgniarka dała mamie ketonal, ale całkowicie nie wyeliminował bólu. Dzisiaj w nocy słabo spała, bolało ją, dzisiaj też ją pobolewa. Ma rozpocząć też chemioterapie, pani dr zaleciła tk, dzisiaj już ją zrobili. Jak myślicie, co z tymi bólami? Jak mogę jej pomóc?

Marzena66 dziękuję za odpowiedź i wsparcie:*

Warto było czekać:) są wyniki histopatologiczne węzłów pobranych podczas operacji - wszystkie są czyste, brak zmian:))) tak bardzo się cieszę, widzę światełko w tunelu. Lekarz sam był zaskoczony wynikiem. Mama zacznie radioteriapię, codziennie przez 5tygodni, na tą chwilę taki jest plan leczenia.

Mama już po operacji, niestety udało się usunąć tylko jeden nowotwór (odbytnicy), plus taki że nie ma stomii. Ale macica została, pan dr powiedział, że usunięcie okazało się niemożliwe, naciek przytwierdził się do pęcherza, węzły przymaciczne powiększone zostały usunięte i zostały przekierowane do badania, w przyszłym tygodniu wyniki. Niestety przypuszcza, że przerzuty poszły, aczkolwiek nie ma na to jeszcze potwierdzenia w postaci wyników badań. Rak szyjki macicy zaawansowany, lekarz określił jako stadium IVB. Mama będzie mieć radioterapię i chemię. Czy jest możliwe jeszcze wyleczenie, czy niestety teraz to już tylko walka o czas? Czy radioterapia może pomóc odkleic się od pęcherza i wówczas przeprowadzenie operacji? Czy jest to bez znaczenie jeśli węzły zajęte?
Wiem, że zadaję dużo pytań, ale jeśli ktoś mógłby coś odpowiedzieć będę wdzięczna.

Pozdrawiam

Dzisiaj zapadła ostateczna decyzja - będą usuwać chirurgicznie, operacja zaplanowana jest za tydzień... To będzie dłuuugi tydzień.

Długie oczekiwanie na telefon, a kiedy już dzwoni stres i hałas, a potem okazuje się, że źle usłyszałam... Mama już po badaniu - była to cystoskopia. Lekarz sprawdzał stan pęcherza w związku z tym naciekiem szyjki macicy, na szczęście wyniki optymistyczne, pęcherz czysty, wg urologa nic się jeszcze nie dzieje. Ale teraz znowu oczekiwanie na decyzję, jejciu tyle to trwa. Mamy onkolog zastanawia się czy nie lepiej zastosować radioterapię, inni specjaliści mówią o chirurgicznym usunięciu - mają rozważyć i poinformować co będzie.
Ale martwię się o mamę, mam wrażenie, że jeszcze schudła, częsciej uskarża się na bóle krzyża i podbrzusza, szybciej się męczy i w dzień się pokłada...
Boję się, już prawie miesiąc, a leczenie jeszcze nie rozpoczęło się...

Dziekuje za odpowiedz. Moze faktycznie zle uslyszalam, nazwe badania p.onkolog podawala przez telefon. Powiedziala, ze jeszcze na jeden dzien poloza mame do szpitala i zrobia to badanie.