Znalezionych wyników: 21

A ja mam taką propozycję, jak ktoś chce jeść grzyby to niech sobie je je i opuści to forum bo tu są ludzie którzy potrzebują od naszych moderatorów konkretnej i rzetelnej pomocy i bez sensu jest , żeby tracili oni czas na jakieś grzybki, witaminę C czy cokolwiek tam jeszcze wymyślą. A przede wszystkim na udawadnianie komuś po raz setny czy tysięczny że witamina C to nie to samo co chemia.
Przepraszam jak kogoś uraziłam ale gdyby moja mama nie wierzyła w tych wszystkich oszustów to może inaczej by dzisiaj wyglądało moje życie. Nas stać było płacić po 2 000 miesięcznie za cudowne soki ale to przecież nie o to chodzi. Ludzie obudzcie się. Jasna ... no mnie trafia jak widzę że Justyna traci tu swój czas a na innych działach czekają na nią ludzie. A czekają na pewno bo jeszcze 4 miesiące temu ja też czekałam na każde jej słowo. Więc Justyna zbieraj manatki i idź tam gdzie pomóc możesz. Tu nie dasz rady.
Pozdrawiam wszystkich jescze raz przepraszam ale to forum nie zajmuje się naciaganiem ludzi

Witaj, moja mama odeszła 2 października minęły już 4 miesiące. Wiem przez co przechodzisz bo u nas też łatwo nie było. Chciałabym Ci napisać coś mądrego - nie umię. Każdy musi to jakoś przeżyć, jakoś przetrwać. Nie myśl co może być, jak może być. Bierz każdy dzień z osobna. Cokolwiek się wydarzy zniesiesz to bo innego wyjścia przecież nie masz. I bardzo dobrze że macie HS oni tam naprawdę wiedzą co robią. Ściskam Cię mocno i pamiętaj, ze mimo tego , że przy mamie siedzisz sama to są ludzie którzy myślami są koło Ciebie. :tull:

Już kiedyś tu pisałam I powtarzam znowu bo szczerze w to wierzę. Dom to nie mury to ludzie, czasem bywa tak , że jedynie HS jest w stanie zapewnić choremu jako taki komfort. Odnośnie urlopu porozmawiaj szczerze z lekarzem, coś mi się wydaje , że mamie zbyt wiele czasu nie zostało. Przepraszam Cię za moje słowa. Naprawdę wolałabym żeby Twoja mama była zdrowa ale się nie da.
Trzymaj się.

Witaj. Jedyne co mogę Ci doradzić to nie myśl jak będzie. I tak nic nie wymyślisz i nic nie przewidzisz. W tej chorobie już tak jest że nie da się być przed nią. Co najwyżej można być w najlepszym wypadku krok za.
Mi pomagał tak to sobie nazwałam " tryb przetrwanie" . Nie masz wpływu na to co będzie I jak będzie. Cokolwiek by nie było dasz radę. Innego wyjścia nie masz jakoś musisz przetrwać.

Trzymaj się. I pisz jak coś ktoś tu zawsze jest. :tull:

No to powiedz , że nie chodzi. Ja też załatwiałam HD telefonicznie, jak przyjechała pielęgniarka to pozbierała wszystkie dokumenty.
Trzymaj się

Bonaj nic nie będzie takie samo, masz rację. Będzie inaczej, mama zawsze będzie przy tobie spokojna I szczęśliwa, pomogłeś jej przejść do lepszego świata, tam nie ma cierpienia.

Przytulam Cię najmocniej jak umię.

A ja co noc mam to samo, śni mi się , ze mama jest chora I cała ta gonitwa I strach. Żeby dać radę, żeby nie bolało, żeby nie było duszności. Ostatnio śniło mi się nawet , że trzrba było robić nefrostomie choć mama wcale jej nie miała. Kiedyś obudziłam się przerażona, że zapomniałam mamie zmienić plaster. Śni mi się wszystko to czego się bałam. Po prostu co noc ten sam koszmar a rano dziękuję Bogu, że jest jak jest. I chyba jest w ten sposób mi łatwiej w ciągu dnia, bo wiem , że tak jest lepiej. Mama jest już bezpieczna a my tu damy radę. Myślę, że po prostu musumy jakoś odreagować, gdzieś te emocje muszą znaleźć ujście I znajdują w podświadomości w snach.

Moja mama odeszła 2 października , w piątek minęły dopiero dwa tygodnie a ja mam wrażenie , że to było strasznie dawno temu. A to dopiero dwa tygodnie.

Bardzo chciałabym mieć mamę zdrową tutaj w naszym świecie, ale nie mam I wiem , że skoro wytrzymałam te 4 ciężkie miesiące I trochę lepsze 19 lat to wytrzymam wszystko. Gdzieś zgubiłam emocje, nie płaczę choć to wcale nie oznacza że nie jest mi ciężko, ale wszystko wokół wydaje mi się tak mało ważne, tak błahe, że nie warto się tym przejmować.

A gdy kiedyś znowu zacznę się przejmować głupotami to sobie przeczytam mój wątek, na razie tego jeszcze nie zrobiłam.

Nam lekarz powiedział, że TK nie wykaże zmian w mózgu tylko rezonans. Nie wiem tylko tak mi się wydaje, może skonsultuj to z onkologiem ale psychiatria to chyba nie jest najodpowiedniejszy oddział dla mamy. Chociaż z drugiej strony może uda im się ustawić jakieś leki uspokajające dla mamy. Moja mama brała rispolept I haloperidol, dzięki tym lekom jakoś funkcjonowaliśmy chociaż łatwo nie było. Trzymaj się Bonaj.

Bonaj chciałabym, żebyś wiedział, że jestem z Wami myślami. Tydzień temu odeszła moja mama I ja jakoś nie potrafię skupić myśli na tyle, żeby Ci coś mądrego napisać ale jesteście w moim pokieraszowanym sercu cały czas.

Moja mama odeszła w piątek.
Jeszcze to do mnie nie dotarło, ale myślę, że też potrzebuje tej grupy

Witaj
Moja mama odeszła w piątek, wczoraj był pogrzeb.

Masz rację, nie ma w tej chorobie miejsca na godność.

To trzeba jakoś przetrwać, nie ma innego wyjścia, myślami będę z Tobą i będę się modlić.
Trzymaj się, :tull:

Wczoraj był pogrzeb mojej mamy. Piękny jeżeli można tak to określić. Przyszło mnóstwo ludzi. Nie spodziewałam się. Trzymałam się ale gdy wracałam od komunii i zobaczyłam pełniutki kościół nie wytrzymałam łzy lały mi się ciurkiem.
Dziwnie jest nic nie czuję, po prostu nic ani ulgi ani żalu nic.

Pora zamknąć wątek , kolejny, jeden z wielu.

Dziękuję wszystkim po raz ostatni, nie wymienię nikogo bo wszyscy jesteście dla mnie jednakowo ważni. Dzięki Wam przetrwałam najgorzsze dni w moim życiu a wiele jeszcze przede mną.
A to takie ode mnie dla Was wszystkich , dla tych , którzy jeszcze walczą i dla tych , którzy już przegrali.
Taka moja modlitwa prosto z serca, w którym wszyscy z tego forum zostaną na zawsze, dopóki będzie ono bić ...

Dobry Boże z wysokiego nieba
Co opiekuńczą dłonią łzy z twarzy strącasz
Co dajesz czasem więcej niż trzeba i odchodzisz do swego nieba

Pozwól mi Panie choć raz jedyny
Spojrzeć z nadzieją i wiarą w jutro
Dodaj mi Chryste tej wiary i siły
Bym mogła uwierzyć żem ja też Twą jest córką

Błądząc w ziemskim piekle i niebie
Już sama nie wiem gdzie zdążam
Lecz proszę dziś mój dobry Panie Ciebie
Nie odtrącaj mnie Boże
Nie odtrącaj

Marta nie dasz rady opiekować się mamą sama w domu do tego potrzeba przynajmniej dwóch osób. Może to wyda Ci się straszne co piszę ale pomyśl o HS. Ani fizycznie ani psychicznie tego nie da się wytrzymać w pojedynkę. Może ktoś ma inne zdanie, ja patrzę z perspektywy choroby mojej mamy. A jak to się bedzie toczyć u Twojej też nikt nie wie.

Bardzo mi przykro że jesteś w tej sytuacji. Ja też jestem jedynaczką, tylko ja mam jeszcze tatę.

Musisz to jakoś przetrwać, bo pewnych rzeczy nie zmienimy.

Ściskam Cię mocno

Dronko oni tam w HS mają pewnie to co najlepsze. Pamietasza jakiś czas temu moja mama miała problem z odleżynami. Bardzo dobra jest ta maść biofine. Ale dostałam też w sloiczku maść z HS.
D bałam o te mamy odleżyny a one i tak szły wlasnym torem. Od tygodnia mama jest w pampersie, do tego te częste wypróżnienia a po odlezynach zostały tylko ciemniejsze miejsca na skórze. Nawet to pokazuje , że w tej chorobie na nic nie mamy wpływu.

Nie płaczę, zapewniam ją że wszystko jest w porządku, że się wszystkim zajmę a ona może spokojnie zasnąć i odpocząć.

Chyba mi nie wierzy,